تحلیل گفتمان تربیت معلم در حاکمیت جمهوری اسلامی ایران

در مقاله حاضر، گفتمان تربیت معلم در حاکمیت جمهوری اسلامی ایران مورد تحلیل قرار گرفته است. فرض پژوهش بر این است که گفتمان های حاکمیتی که بعد از انقلاب اسلامی مفصل بندی شده اند، نظام های معنایی را برای معلمان تعریف نموده اند که جایگاه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی معلمان را در ساختارهای قدرت، مکان یابی نموده است. این نظام های معنایی شامل یک دال مرکزی برای گفتمان تربیت معلم است که نشانه های دیگر حول آن مفصل بندی شده اند. سوالات پژوهش چنین است: نشانه های اصلی تربیت معلم در گفتمان های شکل گرفته بعد از انقلاب اسلامی چیستند؟ بسترهای شکل گیری گفتمان های تربیت معلم بعد از انقلاب اسلامی چه بوده است؟ این پژوهش بر مبنای الگوی نظریه گفتمانی لاکلایو و موف و از طریق سندکاوی صورت گرفته است. مطابق یافته های پژوهش، دال مرکزی تربیت معلم در گفتمان های شکل گرفته بعد از انقلاب اسلامی ایران به ترتیب زمانی عبارت اند از: تربیت معلم انقلابی، تربیت معلم بعنوان کارگزار دولتی، توسعه سیاسی معلم، تحول بنیادین در تربیت معلم، تربیت معلم بعنوان الگوی نظری و عملی مطابق نظام معیار اسلامی. گفتمان فراگیر انقلاب اسلامی تاثیر مستمری بر فرایند تربیت معلم داشته است. همچنین با تصویب سند تحول بنیادین و سند زیرنظام تربیت معلم و تامین منابع انسانی در نظام تربیت رسمی و عمومی، تربیت معلم جایگاهی راهبردی در نظام آموزش وپرورش یافته و با رویکردی آینده نگر و بلندمدت بدان نگریسته شده است.