تحلیل لایه لایه علی و امکان آینده پژوهی در حوزه امر سیاسی: کاربست پساساختارگرایی در فهم آینده

مساله اصلی در روش شناسی این است که باید از چه روشی برای به دست آوردن معتبرترین معرفت/شناخت استفاده کنیم. از این منظر، هر یک از روش شناسی های موجود رفتارگرایی و پوزیتیسم گرفته تا پسارفتارگرایی و پساساختارگرایی، تلاش دارند از چشم انداز خاص خود، نحوه دست یابی به شناخت معتبر را توضیح دهند. اما آینده پژوهی در معنای علمی خود، تلاش می کند با استفاده از سایر روش های مرسوم در علوم انسانی و اجتماعی فهمی از آینده و سناریوهای مختلف مبتنی بر آن را ارایه کند. تحلیل لایه لایه علی، از جمله روش های آینده پژوهی است که ضمن تلفیق سطوح مختلف تحلیل در چهار لایه متفاوت، از منظری پساساختارگرایانه به علت یابی مسایل و روندها و شکل گیری سناریوهای مختلف آینده نگاه می کند. این روش با تحلیل وجوه مختلف پدیده مورد سوال در چهار لایه لیتانی، نظام اجتماعی و ساختارها، گفتمان/جهان بینی و اسطوره/استعاره به بررسی افقی و عمودی موضوع پژوهش می پردازد، از ساختارگرایی فراتر می رود و امکان شکل گیری آینده های متفاوت را ارزیابی می کند. این مقاله در پی توضیح روش تحلیل لایه لایه علی، نحوه کاربست آن درسیاست و تلاش برای فهم وجوه پساساختارگرایانه آن است.