بررسی تطبیقی داستان نگاره مجنون در میان ددان خمسه طهماسبی با نگاره پارچه مضبوط در موزه بوستون به شماره ثبت 1928.2، بر اساس نظریه بینامتنیت
داستان لیلی و مجنون از مشهورترین آثار ادبی است که مورد توجه جمیع هنرها قرار گرفته و آثار آنان را غنا بخشیده است. از میان این هنرمندان نگارگران به خاطر همبستگی ادبیات با نگارگری، روند ساختن نسخه های مصور که همانا انتقال اندیشه سخنور بود رونق یافت. در میان ادبیات شاهنامه و خمسه از جایگاه ویژهای برخوردار است. با توجه به اعمال نفوذ نقاشان عهد صفوی در کارگاههای سلطنتی و تاثیر هنر نگارگری بر سایر رشتههای هنری از جمله پارچه بافی، میتوان تاثیرات ادبیات را در نقوش این بافته ها نیز یافت.
هدف اصلی این مقاله شناسایی و خوانش نقاط اشتراک ادبیات با نگاره و نقوش این داستان بر روی پارچه دوره صفوی و شناسایی ارتباط نگارگر با طراحان پارچه این دوره است.
از یافتههای این مقاله چنین مشخص میگردد که مضامین ادبیات غنایی در نقش پارچه و نگاره ها تبلور مییابد، چرا که این داستان ها مشترکات فرهنگی بودهاند و با تطبیق محتوایی شعر نظامی در نگارگری و بافندگی در این دوره نگارگران طراح پارچه نیز بودهاند.
ادبیات ، لیلی و مجنون ، نگاره ، نقش پارچه ، بینامتنیت
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.