بررسی اثرات تشویق در بهبود نارساخوانی فارسی

پژوهش پیش رو به بررسی اثرات مثبت تشویق در نارساخوانی متون فارسی پرداخته تا به این پرسش‌ها پاسخ دهد که آیا تشویق می‌تواند عاملی برای بهبود روان‌خوانی افراد نارساخوان باشد؟ و آیا روان‌خوانی فارسی می‌تواند بر روان‌خوانی دیگر دروس یا متون موثر واقع شود؟ روش تحقیق در این مقاله تلفیقی از روش‌های کیفی (تحلیلی) و کمی (آماری) است و داده‌ها به شیوه میدانی گردآوری شده است. میزان روان خوانی شرکت‌کنندگان با روش مشاهده مورد بررسی قرار گرفته و سپس از طریق آزمون t به تحلیل آماری نارساخوانی پرداخته شده است. جامعه آماری تحقیق 10 نفر از دانش آموزان نارساخوان متوسطه اول دبیرستان سیدالشهدا(ع)، در منطقه 9 شهر تهران هستند. متغیر مستقل در این تحقیق عامل تشویق و متغیر وابسته میزان روان‌خوانی است.تحلیل استنباطی داده‌ها با استفاده از آزمون t اندازه‌گیری مکرر و مقایسه میانگین دو گروه مستقل صورت گرفته است و نتایج حاصل از آزمون‌ها در قالب جدول و نمودار ارایه و عملکرد آزمودنی‌ها در هر آزمون به صورت نمودار و جدول ترسیم شده است. نتایج حاصله نشان داده که گروه آزمایش نسبت به گروه گواه پیشرفت چشمگیری داشته است و در نتیجه اثبات می‌کند که تشویق می تواند در روان‌خوانی درس فارسی موثر باشد و به تبع آن در دروس دیگری نیز که نیاز به روان‌خوانی دارد نیز موثر واقع شود.