تاثیر هشت هفته تمرین استقامتی و تناوبی با شدت بالا بر بیان ژن لیپازین در رتهای مبتلا به دیابت نوع دو

شیوع بیماری دیابت نوع دو در جهان به سرعت رو به افزایش است، در اثر بروز این بیماری در طولانی مدت مقاومت به انسولین ایجاد می شود که در نتیجه ی آن سلول های بتا پانکراس تخریب شده و به مرور از بین می روند که در نتیجه انسولین ترشح نمی گردد. اخیرا یک پروتئین به نام لیپازین، که مسوول امر سیگنال دهی کبد به سلول های بتا است، کشف شده و در گزارشات قبلی نشان داده شده است که لیپازین/بتاتروفین تکثیر سلول β پانکراس را افزایش می دهد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تناوبی شدید (HIIT) و تمرین استقامتی بر بیان ژن لیپازین در رت های مبتلا به دیابت نوع دو انجام گرفت.

مطالعه بر روی 25 سر رت نژاد ویستار با میانگین وزن 10±160 گرم و سن 8 هفته انجام شد، که پس از القاء دیابت، رت ها به شکل تصادفی به سه گروه 6 تایی: کنترل و استقامتی و HIIT تقسیم شدند و به مدت هشت هفته تمرین ورزشی (5 جلسه در هفته) اجرا شد. برای بررسی تغییرات بیان ژن لیپازین بافت کبد از تکنیکqRT-PCR استفاده شد.

پژوهش حاضر نشان داد پس از هشت هفته تمرین استقامتی و HIIT، بیان ژن لیپازین در کبد رت های گروه های تمرین نسبت به گروه های کنترل افزایش معناداری یافت (037/0=P)؛ همچنین همبستگی معنادار منفی بین بیان ژن لیپازین و شاخص مقاومت به انسولین در گروه های تمرین نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (605/0-r=، 037/0=P).

به نظر می رسد اجرای هشت هفته تمرینات استقامتی و HIIT، با افزایش بیان ژن لیپازین می تواند باعث افزایش سلول های بتا در بیماران دیابتی گردد و احتمالا مداخله ی غیر دارویی موثری برای کاهش علایم این بیماری باشد.