تاثیر درمان فعال سازی رفتاری بر نشخوار فکری و اضطراب مرتبط با درد در زنان مبتلا به سرطان پستان

سرطان پستان از نظر روانشناختی، بیش از سایر سرطان ها زنان را تحت تاثیر قرار می دهد و شایع ترین علت مرگ ناشی از سرطان در زنان می باشد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر درمان فعال سازی رفتاری بر نشخوار فکری و اضطراب مرتبط با درد در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد.

پژوهش حاضر، مطالعه ای نیمه تجربی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری 45 روزه بود. بدین منظور از بین زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان در بهار 1396، 24 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (هر گروه 12 نفر). شرکت کنندگان در پژوهش به پرسشنامه های پاسخ نشخوارگونه نولن و همکاران و اضطراب مرتبط با درد مک کراکن و همکاران پاسخ دادند. آزمودنی های گروه آزمایش، درمان فعال سازی رفتاری را در 8 جلسه 90 دقیقه ای، هفته ای یک بار دریافت نمودند. داده ها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه های تکرار شده تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که تعامل اثر زمان و عضویت گروهی در نشخوار فکری و ابعاد اضطراب مرتبط با درد معنی دار بوده است (05/0>p). همچنین، بین نمرات درمان فعال سازی رفتاری و گروه کنترل در متغیرهای پژوهش در هر دو مرحله پس آزمون (به جز پس آزمون علایم فیزیولوژیک) و پیگیری تفاوت معنی داری وجود داشت (05/0>p).

بنا بر نتایج این پژوهش برای بهبود متغیرهای روانشناختی مرتبط با درد در افراد مبتلا به سرطان پستان می توان از درمان فعال سازی رفتاری استفاده نمود. واژه های کلیدی: درمان فعال سازی رفتاری، نشخوار فکری، اضطراب مرتبط با درد، سرطان پستان