مقایسه ی روش های مختلف شناسایی سیستم برای استخراج پارامترهای مودال از ارتعاشات ثبت شده بر روی پل گیشا

کسب برخی اطلاعات از وضعیت پل ها بر مبنای پارامترهای مودال استخراج شده از داده های ارتعاشی با استفاده فرایند شناسایی سیستم، یکی از روش های متداول پایش سازه ای است. این در حالی است که حتی وجود عدم قطعیت هایی اندک در پارامترهای مودال بدست آمده، می تواند منجر به انحرافی بزرگ در فرایندهای مختلف پایش سازه ای از جمله به روزرسانی مدل عددی و تشخیص آسیب شود. در همین راستا در این مقاله تلاش شده است تا از یک سو تاثیر روش پردازش داده و از سوی دیگر اثر نوع داده برداری شامل ارتعاش آزاد و ارتعاش محیطی، بر روی پارامترهای مودال استخراج شده بررسی گردد. به همین منظور روش های شناسایی زیرفضای تصادفی، الگوریتم تحقق سیستم ویژه، تجزیه حوزه فرکانس و تجزیه مود تحلیلی برای استخراج پارامترهای مودال به کار گرفته شدند. داده های ارتعاشی نیز در شش نقطه بر روی یکی از شاه تیرهای پل گیشا تنها با استفاده از سه سنسور لرزه سنج، از طریق جابجا نمودن آنها در سه چینش جداگانه اندازه گیری شدند. در نتیجه، استخراج شکل مودها مستلزم ترکیب داده های ثبت شده در چینش های مختلف اندازه گیری بود. پردازش داده های ارتعاش محیطی، منجر به استخراج پارامترهای سه مود اول خمشی قایم شد که نتایج بدست آمده از روش های مختلف در مقایسه با یکدیگر از سازگاری نسبی برخوردار بودند. از داده های ارتعاش آزاد نیز پارامترهای دو مود خمشی اول قایم با استفاده از روش های مختلف بدست آمدند. هم چنین، بررسی نتایج بدست آمده نشان داد که با توجه به ناپایا بودن شرایط داده برداری از پل گیشا، به کارگیری رویکرد ترکیب داده ها پس از فرایند شناسایی سیستم نسبت به رویکرد ترکیب داده ها پیش از فرایند شناسایی سیستم برای استخراج پارامترهای مودال مناسب تر بوده است.