فرهنگ هواداری به مثابه میراث ورزشی مورد مطالعه: بررسی مردم شناختی تضاد میان تماشاگرانو مدیریت فوتبال در دوره پیش از انقلاب اسلامی

فوتبال را می توان مانند سایر ورزش های ایرانی بخشی از میراث فرهنگی دانست. در این چشم انداز، میراث ورزشی ایران دو گونه خواهد بود؛ میراث کهن، متقدم و دور مانند کشتی و چوگان، و میراث متاخر یا نزدیک مانند فوتبال به مثابه ورزشی که به ایران وارد شده، اما صورتی بومی یافته است. یکی از ابعاد کلیدی فوتبال در جوامع مدرن، فرهنگ هواداری است که به ویژه پس از گسترش و توسعه این ورزش مشاهده شده است. فوتبال در ایران به دو دوره کلی قبل و پس از انقلاب اسلامی تقسیم می شود. مطالعات مردم شناختی ورزش می تواند جنبه مرور بر تاریخ شکل گیری جنبه های کلیدی ورزش را شامل شود و جنبه انتقادی بیابد. در این مقاله، تضاد میان فرهنگ هواداری و مدیریت فوتبال، که گاه به خشونت و کنش های وندالیستی پیش از انقلاب اسلامی نیز می انجامید، مطالعه و بررسی شده است؛ به این منظور، فوتبال پیش از انقلاب به سه دوره زمانی (1357-1351، 1351-1346، 1346-1339) تقسیم شده و با استفاده از منابع میدانی و منابع تاریخی و مکتوب، چگونگی ظهور تضاد میان فرهنگ هواداری و مدیریت فوتبال در ایران بررسی شده است.