تاثیر نیتروژن آلی و معدنی بر عملکرد و خصوصیات فیتوشیمیایی دو گونه گزنه در منطقه رامسر

به منظور بررسی تاثیر منابع آلی و معدنی نیتروژن بر عملکرد، صفات مورفولوژیکی و جذب نیتروژن گیاه گزنه، آزمایشی گلدانی در فضای باز در رامسر، استان مازندران در سال 1394 اجرا شد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. فاکتورها شامل: گونه گزنه در دو سطح شامل گونه های Urtica piluliferaو Urtica dioica،تیمار کودی در 7 سطح شامل شاهد (بدون کود)،30 و 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار از منبع اوره، کود دامی: 5 و 10 تن در هکتار و مقادیر تلفیقی کود دامی و معدنی: 5/2 تن در هکتار کود دامی + 15 کیلوگرم در هکتار نیتروژن و 5 تن در هکتار کود دامی +30 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بودند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثرات ساده تیمارهای گونه و کود بر همه صفات موردمطالعه و اثر متقابل آن ها بر عملکرد خشک اندام هوایی، مقدار فنل و فلاونویید تاثیر معنی داری داشت. بالاترین عملکرد ماده خشک اندام هوایی (59 گرم در گلدان) از اثر متقابل گونه ی Urtica pilulifera و تیمار 5 تن در هکتار کود دامی +30 کیلوگرم در هکتار نیتروژن (کاهش 50 درصدی کود معدنی) به دست آمد. گونهUrtica pilulifera ویژگی های رشدو کارآیی مصرف نیتروژن بالاتر و درصد جذب نیتروژن کم تری نسبت به گونهUrtica dioica داشت. بالاترین کارآیی مصرف کود و درصد نیتروژن به ترتیب از تیمارهای 5/2 تن در هکتار کود دامی + 15 کیلوگرم در هکتار نیتروژن (18/3 گرم ماده خشک در گرم نیتروژن) و 60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار (76/3 درصد) حاصل شد. بنابراین می توان نتیجه گرفت که تلفیق کود معدنی و کود دامی بهترین ترکیب برای تولید گزنه بدون کاهش عملکرد است.