بهائیت از فرقه ای مطرود در ایران تا تشکیلاتی جهانی

ازنظر یک جامعه‌شناس که به گفته خود حدود 25 سال از عمر خود را صرف مطالعه در منابع بهاییت و برخی تحقیقات غربی در این زمینه نموده، طبقه‌بندی بهاییت به‌عنوان دینی جدید یا فرقه‌ای اسلامی یا حرکتی جهانی امری طبیعی است، چراکه در جامعه‌شناسی دین، مبحث تیپ‌شناسی سازمان‌ها و گروه‌های دینی، یکی از موضوعات اصلی و برجسته است اما در برخورد با این گروه، این کار با چالش‌هایی اساسی روبه‌رو می‌شود.
 پراکندگی جمعیتی کم‌نظیر، پیشینه بابی و برداشت‌های اسلامی ایرانی بزرگان بهاییت، که هنوز هم‌رنگ اولیه در اقتباس‌هایی از فرهنگ خاورمیانه را دارد و از سویی ساختاری در حد یک سازمان بین‌المللی و شعارهای جهان‌گرایانه این گروه، در کنار تناقض‌های رفتاری چندگانه، در کتاب شهروند جهانی مستند شده و نظرات موجود در این عرصه با اصول دانشگاهی گزارش‌ شده است. بخش‌هایی از این موضوعات مانند تعالیم ضدجهانی و مقدس‌سازی‌های دینی، در این مقاله ارایه شده و در برخی از موارد توضیحی خارج از کتاب شهروند جهانی به آن اضافه شده است.