کیفیت گزارش مالی، مالکیت خانوادگی و کارایی سرمایه ‏گذاری در شرکت های پذیرفته‏ شده در بورس اوراق بهادر تهران

نظریه نمایندگی، کیفیت گزارشگری مالی را به‎عنوان راه‏حلی برای کاهش چالش سرمایه‏ گذاری کم و افزایش سرمایه‏گذاری با کاهش اطلاعات نامتقارن در نظر می‏گیرد. در سرمایه‏ گذاری‏ های کارا، پیامدهای اقتصادی کیفیت گزارشگری مالی در مالکیت خانوادگی و غیرخانوادگی متفاوت هستند. این پژوهش، ارتباط مالکیت خانوادگی و کیفیت گزارش مالی بر کارایی سرمایه‏ گذاری را در طول دوره 1391 تا 1396 برای شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بررسی نموده است. همچنین، این پژوهش بر دو نظریه نمایندگی و رفتاری تاکید دارد. براین اساس، مدل های پژوهش تحت مدل های روش حداقل مربعات معمولی و رگرسیون چندمتغیره برآورد شد و نتایج برای هریک از مدل ها مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج این بررسی نشان می‏ دهد که شرکت ها با کیفیت گزارشگری مالی و مالکیت خانوادگی بالاتر، از کارایی سرمایه‏ گذاری بالاتری نیز برخوردار هستند. علاوه بر این، کیفیت گزارشگری مالی و مالکیت خانوادگی بالاتر، میزان سرمایه ‏گذاری را کاهش می‏دهند. در کسب و کارهایی که مالکیت خانوادگی دارند، تاثیر کیفیت گزارشگری مالی بر کارایی سرمایه‏ گذاری بیشتر است.