راهبردهای اجتماعی و انتظامی در قبال بزهکاری اطفال و نوجوانان
یکی از تحولات جدید در سیاست جنایی تقنینی کشورمان، تیوری مسئولیت کیفری کاهش یافته و با پیش بینی مسئولیت کیفری تدریجی، پاسخ های کیفری مختلفی را لحاظ کرده است. بهطوریکه، هر اندازه سن اطفال بالاتر رود (از سن بلوغ تا 18 سال)، میزان مسئولیت کیفری آنان بیشتر شده و نوع مجازات ها و یا میزان آن ها شدیدتر می شود و در مجموع، نظام عدالت کیفری ایران سازوکارهای تعدیلیافته ای را در قبال اطفال و نوجوانان پیش بینی کرده است.
در این مقاله، نگارندگان با روش تحلیلی - توصیفی به راهبردهای اجتماعی و انتظامی در قبال بزهکاری اطفال و نوجوانان پرداخته اند.
یافته ها:
با تصویب قوانین جدید کیفری مساله بزهکاری اطفال و نوجوانان، پاسخ های اجتماعی و انتظامی برخورد مناسب تری با بزهکاری و انحراف این گروه اجتماعی نشان داده و در فرآیندهای مختلف، رویکردی افتراقی و حمایتی را در پاسخ به جرایم و انحرافات کودکان و نوجوانان برگزیده است.
نتیجه گیری:
هرچه راهبردهای انتظامی و اجتماعی از الگوهای تهاجمی و سختگیری کیفری در قبال اطفال و نوجوانان استفاده کنند، منجر به بزهکاری دوباره آنان خواهند شد؛ ولی از طرفی، هرچه راهبردهای انتظامی و اجتماعی از الگوهای اعتدالی و بازپروانه استفاده کنند، منجر به این خواهد شد که اطفال بزهکار به آغوش خانواده و جامعه بازگردند.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.