تنوع عصبی؛ پیش به سوی خلق یک محیط کاری فراگیر

اصطلاح تنوع عصبی برای ارایه یک زیرمجموعه به شدت درحال رشد از شمول و تنوع سازمانی استفاده می شود که می خواهد استعداد افرادی که متفاوت فکر می کنند را در آغوش بگیرد و به حداکثر برساند. تنوع عصبی این ایده است که شرایط شناختی هم چون اوتیسم، ADHA، خوانش پریشی و کنش پریشی گونه های طبیعی در روشی است که افراد فکر می کنند و اطلاعات پردازش می کنند. که در این مقاله توضیح مختصری از هر یک از این مقوله ها ارایه و به نقاط قوت و چالش های بالقوه افراد مبتلا، در سازمان پرداخته شده است. اگرچه در گذشته هرکدام از این موارد در یک مدل پزشکی و تحت عنوان یک اختلال بررسی می گشته است، اما امروزه جامعه سازمانی باید تنها بعنوان یک تفاوت به آنها بنگرد. تفاوتی که می تواند به جای کنارگذاشته شدن، برای سازمان سودمند بوده و مانند هر تنوع دیگری باعث کسب مزیت رقابتی سازمان گردد. هدف این مقاله، با استفاده از روش مرور نظام مند معرفی همین تنوع، و ارایه راهنمایی جهت خلق یک محیط کاری فراگیر، مبتنی بر مدل اجتماعی ناتوانی است؛ مدلی که بیان می کند افراد تنوع عصبی ناتوان هستند، زیرا جامعه و محیط های کاری صرفا به نفع افراد طبیعی سازماندهی می شوند.