بررسی علل کلینیکوپاتولوژیک آلوپسی سیکاتریسیل در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه پوست بیمارستان امام رضا (ع) اردبیل در سال 1397

آلوپسی سیکاتریسیل (اسکارینگ)، یک گروه از اختلالاتی را تشکیل می دهد که در آن ریزش دایمی مو از جایگزینی فولیکول های مو با فیبروز یا کلاژن هیالینی ایجاد می شود که خود شامل دو نوع اولیه مانند (discoid lupus erythematosus) DLE، LPP (lichenpilaropilaris)،(frontal fibrosing alopecia)  FFA، فولیکولیت دکالونس و ثانویه مانند کریون و سوختگی است. این مطالعه با هدف بررسی انواع مختلف اسکارینگ آلوپسی در بیماران مراجعه کننده با این تظاهر به درمانگاه پوست بیمارستان امام رضا (ع) در سال 1397 انجام گرفت.

در این مطالعه ی توصیفی مقطعی، 96 بیمار با تشخیص بالینی اسکارینگ آلوپسی در سال 1397 به درمانگاه پوست بیمارستان امام رضا (ع) اردبیل مراجعه کردند. ویژگی های اپیدمیولوژیک مانند سن، جنس و محل سکونت بیماران و نیز فراوانی علل کلینیکوپاتولوژیک آلوپسی سیکاتریسیل با استفاده از روش های آماری توصیفی در نسخه ی 16 نرم افزارSPSS  مورد بررسی قرار گرفت.

یافته ها: 

شایع ترین علل در بین بیماران مبتلا به آلوپسی سیکاترسیسل اولیه به ترتیب DLE (04/26%)، LPP (25/6%)، آکنه کلوییدالیس (16/4%)، فولیکولیت دکالوانس (08/2%)، FFA (08/2%) و سودوپلاک بروک (04/1%) بودند. در بیماران مبتلا به آلوپسی سیکاتریسیل ثانویه، شایع ترین علل به ترتیب کریون (2/55%) و پس از آن morphea، لنفوم جلدی و سوختگی (هر کدام 04/1%) بودند.

نتیجه گیری:

 با توجه به اینکه اکثریت بیماران مورد مطالعه، مبتلا به کریون و کودکان ساکن روستا بودند، می توان با افزایش سطح بهداشت که عامل مهمی در کنترل این بیماری می باشد، تشخیص زودهنگام در کودکان و درمان به موقع آن ها، از گسترش این بیماری جلوگیری کرد.