تحلیل آلودگی ناشی از نیکل و روی موجود در رواناب شهری با استفاده از توابع توزیع احتمال (مطالعه موردی: شهر همدان)

آلودگی ناشی از عناصر سمی در رواناب های شهری حاصل از باران و ورود آن ها به منابع آب های سطحی، موجب خسارت های زیست محیطی شدیدی می شود. از این رو شناسایی آلاینده های مزبور و تحلیل آماری آن ها با هدف ارایه راه کارهای مدیریتی، امری ضروری است. در این مطالعه بررسی داده های آلودگی عناصر نیکل و روی موجود در رواناب شهری همدان، از طریق بررسی تعداد چهل و پنج تابع توزیع احتمال پیوسته و برازش آن ها انجام گرفت. برای این منظور ابتدا نمونه برداری در سه ایستگاه خروجی رواناب شهری مربوط به هفت رخداد بارش انجام شد. سپس با استفاده از چهار روش گشتاورها (MOM)، گشتاورهای خطی (MOL)، حداکثر درست نمایی (MLE) و حداقل مربعات (LSE)  نسبت به برازش توابع مختلف توزیع بر مقادیر میانگین غلظت آلودگی نیکل و روی و همچنین سری غلظت های لحظه ای آلودگی نیکل و روی اقدام گردید. به منظور ارزیابی و مقایسه توابع مختلف توزیع، از آزمون های نکویی برازش کولموگروف- اسمیرنوف و اندرسون- دارلینگ استفاده شد. نتایج نشان داد که از میان توزیع های مختلف، توزیع ویک بای، بهترین تابع برای برازش مقادیر میانگین غلظت آلودگی هر دو عنصر نیکل و روی است. همچنین دو تابع جانسون اس بی و مقادیر حدی تعمیم یافته، به ترتیب به عنوان مناسب ترین توزیع برای برازش سری غلظت های لحظه ای آلودگی نیکل و روی به دست آمد.