آنتروتوکسمی در گوسفندان منطقه اهواز؛ مطالعه پاتولوژی، باکتریولوژی، سرولوژی و مولکولی

تیپ D کلستریدیوم پرفرینجنس، عامل بیماری حاد و کشنده ای به نام آنتروتوکسمی بوده که غالبا گوسفند و بز را درگیر می کند.  هدف از این مطالعه، ارزیابی جنبه های پاتولوژی، باکتریولوژی، سرولوژی و مولکولی این بیماری در گوسفندان منطقه ی اهواز بوده است.  بدین منظور در فاصله ی زمانی 23 ماهه،20 راس گوسفند مشکوک به آنتروتوکسمی، (بر پایه ی اطلاعات بالینی) به طور معمول کالبدگشایی شده و نمونه های لازم از آن ها جهت آزمایش های بعدی اخذ گردید.  در 50 درصد از دام ها مرگ ناگهانی به عنوان بارزترین یافته ی بالینی گزارش شده بود.  معمول ترین نشانه های آسیب شناسی مشاهده شده در حیوانات مزبور خون ریزی اندوکارد (70 درصد)، پنومونی بینابینی (65 درصد)، ادم و خون ریزی مغزی (60 درصد) و نکروز حاد لوله ای (65 درصد) بود.  علاوه بر این در 50 درصد از دام های مزبور، گلوکوزاوری نیز به اثبات رسید.  بررسی های معمول باکتریولوژیک بر روی محتویات روده، نشان دهنده ی جداسازی 6 جدایه مشکوک به کلستریدیوم پرفرینجنس بود که بر پایه ی یافته های PCR، 4 جدایه تیپ A و 1 جدایه از هر یک از تیپ های C و D بودند.  تشخیص توکسین در محتویات روده با استفاده از آزمون الایزای غیرمستقیم صورت پذیرفت که نتایج آن با یافته های PCR هم خوانی داشت.  با فرض ضایعات مغزی و گلوکوزاوری به عنوان شاخص آنتروتوکسمی تیپ D، وقوع آنتروتوکسمی در حداقل 50 درصد نمونه ها مورد گمان است که البته با یافته های دیگر آزمون ها، هم خوانی نداشت.  یافته های این مطالعه نشان دهنده ی اهمیت تازه بودن نمونه ها در نتایج آزمون های قابل استفاده برای ردیابی کلستریدیوم پرفرینجنس و توکسین های آن، است.  همچنین با توجه به سابقه ی واکسیناسیون در اغلب حیوانات مورد مطالعه، رعایت اصول واکسیناسیون در دامداری های محلی مورد تردید است.