تاثیر تیمار های پس از برداشت گابا و اسید سالیسیلیک در کیفیت آنتی اکسیدانی و بازارپسندی توت فرنگی

توت فرنگی از میوه های بسیار فسادپذیر بوده و میزان ضایعات پس از برداشت در این محصول بالا می باشد لذا حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری آن با ترکیبات سالم حایز اهمیت است. در این راستا اثر تیمارهای اسید سالیسیلیک و گابا (صفر، 5/0 و 1 میلی مولار) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی بر خصوصیات کیفی و بیوشیمیایی توت فرنگی طی 7 و 14 روز نگهداری در سردخانه مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد همه تیمارهای ترکیبی و نیز گابا به جز اسید سالیسیلیک مانع از افزایش pH آب میوه شدند. کمترین میزان مواد جامد محلول در تیمار ترکیبی گابا و اسید سالیسیلیک  (5/0 و 1 میلی مولار) و بهترین تیمار در حفظ ویتامین ث غلظت 5/0 میلی مولار گابا بود. تیمار ترکیبی اسید سالیسیلیک و گابا (5/0 میلی مولار) در حفظ اسیدیته قابل تیتراسیون و اسید سالیسیلیک 1 میلی مولار و گابا 5/0 میلی مولار در حفظ میزان فنل کل بیشترین تاثیر را داشتند. بیشترین فعالیت آنزیم فنیل آلانین آمونیالیاز در تیمار ترکیبی اسید سالیسیلیک و گابا (5/0 میلی مولار) مشاهده شد. تاثیر اسید سالیسیلیک در فعالیت آنزیم پلی فنل اکسیداز و کاتالاز بیشتر از گابا بود. تیمار میوه ها با اسید سالیسیلیک و گابا به طور معنی داری فعالیت آنتی اکسیدانی را نسبت به شاهد افزایش داد به طوری که بالاترین میزان فعالیت آنتی اکسیدانی  میوه ها در تیمار ترکیبی اسید سالیسیلیک  و گابا (5/0 و 1 میلی مولار) مشاهده شد. تیمار با اسید سالیسیلیک و گابا به دلیل حفظ بهتر خصوصیات کیفی و بیوشیمیایی و کاهش از دست دهی آب از سطح میوه ها، پتانسیل زیادی در حفظ بازارپسندی توت فرنگی دارد.