بررسی تجربی رشد آسیب خستگی با استفاده از روش های سنجش تغییرات مدول وتری و میکروسختی در فولاد ضد زنگ 316 کم کربن

مکانیک آسیب، ابزاری در مهندسی مکانیک است، که به عنوان متمم تیوری پلاستیسیته و مکانیک شکست شناخته می شود. در این تحقیق بصورت تجربی فرآیند رشد آسیب خستگی، برای فولاد ضد زنگ 316L، بررسی شده است. به این منظور، با بهره گیری از استاندارد ASTM E466، نمونه های تست با سطح مقطع مستطیلی، طراحی و تهیه شده است. بارگذاری خستگی کم چرخه روی نمونه های استاندارد، در حالت تک محوره و در دامنه تنش یکسان، فرکانس یکسان و تعداد سیکل بارگذاری متفاوت، انجام شده است. پس از اعمال تست های خستگی، به منظور استخراج روند رشد آسیب، تست های میکروسختی و بارگذاری-باربرداری بر هر نمونه -به منظور استخراج ارتباط میکروسختی و مدول وتری با تعداد سیکل- اعمال شده است. آزمایش های تجربی در شرایط محیط انجام شده است. با استفاده از نتایج حاصل از تست های خستگی، بارگذاری-باربرداری و میکروسختی، روند رشد آسیب تحت بارگذاری خستگی کم چرخه، استخراج شده است. یک روش برای تخمین آسیب در این تحقیق پیشنهاد شده است. در پایان نتایج حاصل از روش های مدول وتری، میکروسختی و پیشنهادی با یکدیگر مقایسه شده اند. روند رشد آسیب از روش پیشنهادی تطابق خوبی با روش مدول وتری دارد. مقدار آسیب بحرانی از روش مدول وتری 38/0 و از روش میکروسختی، 41/0 بدست آمد.