اثربخشی برنامه آموزش راهبردهای تنظیم هیجان بر رشد قضاوت اخلاقی، رفتار جامعه یار و مهار خشم در دانش آموزان شهر اهواز

این پژوهش با هدف تعیین اثربخشی برنامه آموزش راهبردهای تنظیم هیجان بر رشد قضاوت اخلاقی، رفتار جامعه یار و مهار خشم در دانش آموزان شهر اهواز  صورت گرفت. روش پژوهش تجربی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و با انجام مرحله پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر اهواز در سال تحصیلی 96-1397 بودند، که با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای از 160 نفر دانش آموز  40 نفر از دانش آموزان انتخاب و به روش جایگزینی تصادفی ساده  در  یک گروه آزمایش (20 نفر) و یک گروه گواه (20 نفر) اختصاص یافتند. گروه آزمایش به مدت 2 ماه در معرض برنامه آموزش راهبردهای تنظیم هیجان قرار گرفت و گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند، پس از برنامه پس آزمون و یک ماه و نیم پس از مداخله مرحله پیگیری انجام گرفت. برای گرد آوری اطلاعات از پرسشنامه های رشد اخلاقی لطف آبادی، پرسشنامه رفتار جامعه یار کارلو و همکاران و پرسشنامه خشم آیزنگ وویلسون استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها هم با استفاده از تحلیل کوواریانس چندمتغیری(مانکوا) و روش تجزیه وتحلیل تک متغیری آنکوا انجام گرفت. نتایج پژوهش  در سطح معنی داری (001/0>p) نشان داد آموزش راهبردهای تنظیم هیجان بر رشد  قضاوت اخلاقی، رفتارجامعه یار و مهارخشم در دانش آموزان تاثیر گذار می باشد و این نتیجه در مرحله پیگیری ماندگار بود.