کاهش اثرات تروپسفری از جابجایی های میان لرز تداخل سنجی راداری

ایجاد خطای تروپسفری بر روی داده های تداخل سنجی راداری یکی از مهترین چالش های استفاده از این تکنیک است. خطای تروپسفری به دلیل تغییر پارامترهای جوی دما، فشار و رطوبت بین تصاویر پایه و پیرو رخ می دهد. در این تحقیق به منظور بررسی و نتیجه گیری در مورد معرفی روشی کارآمد برای کاهش اثر تروپسفری از دو روش مبتنی بر فیلترهای مکانی-زمانی و روش محاسبه تاخیر فاز بر اساس داده های سنجنده [1]MERIS استفاده شد. منطقه مورد مطالعه در این تحقیق گسل تسوج در شمال غرب ایران و هدف اندازه گیری جابجایی بر اثر سیگنال میان لرز بر روی آن است. جهت پردازش داده های [2]SAR، روش پراکنش کننده های پایدار با استفاده از تکنیک [3]StaMPS مورد استفاده قرار گرفت. داده های راداری مورد استفاده در این پژوهش 12 تصویر بالاگذر از سنجنده ASAR ماهواره ENVISAT بین سال های 2004 تا 2008 بودند. به دلیل وجود اثر اتمسفر، سری زمانی حاصل از روش پراکنش کننده های پایدار دارای نوسانات زیادی خواهد بود که باید کاهش یابد. در روش مبتنی بر فیلترهای مکانی-زمانی با توجه به رفتار اتمسفر به صورت ناهمبسته در زمان و همبسته در مکان از اعمال فیلتر بالا گذر در زمان و پایین گذر در مکان مبادرت به استخراج اثر اتمسفر نموده و از نتایج حاصل از سری زمانی تداخل سنجی راداری حذف شد. در روش دوم، به کمک محصول بخار آب داده های سنجنده MERIS، تاخیر فاز ناشی از لایه تروپسفر محاسبه و به نتایج حاصل از تداخل سنجی اعمال گردید. جهت ارزیابی نتایج حاصل از کاهش اثر اتمسفر، اندازه گیری های GPS مورد استفاده قرار گرفت. دو معیار کمی خطای جذر میانگین مربعات  (RMSE)ناشی از اختلاف بین سری زمانی GPS و سری زمانی تصحیح شده و نیز انحراف معیار سری زمانی تصحیح شده جهت بررسی کاهش نوسانات ناشی از اتمسفر بکار گرفته شد. بر اساس این ارزیابی روش مبتنی بر فیلترهای مکانی-زمانی عملکرد مناسب تری را در کاهش اثر تروپسفری در مقایسه با روش مبتنی بر داده های سنجنده MERIS نشان داد. مقدار RMSE و انحراف معیار منتج از روش فیلترهای مکانی - زمانی در بهترین حالت مقدار 13 و 40 میلیمتر می باشد.