تاثیر اجرای روش مراقبت پرستاری اولیه (پرایمری) بر درک بیماران از رفتار مراقبتی پرستاران بعد از انجام آنژیوپلاستی عروق کرونر

بیماری های قلبی و عروقی به خصوص انسداد عروق کرونر از شایع ترین بیماری های منجر به مرگ در سطح جهان است. اخیرا برای درمان، از مداخله کرونر از طریق پوست، استفاده می شود که باعث کاهش قابل توجه در میزان مرگ و میر شده است. برای کاهش عوارض آنژیوپلاستی رفتارهای مراقبتی پرستاران اهمیت خاصی دارد. هدف این مطالعه تعیین تاثیر اجرای روش مراقبت پرستاری اولیه بر درک بیماران از رفتارهای مراقبتی پرستاران بعد از انجام آنژیوپلاستی عروق کرونر بوده است.

در این مطالعه مداخله ای تصادفی شاهددار، تعداد 60 نفر بیمار که پس از آنژیوپلاستی در بخش مراقبت های ویژه قلبی بیمارستان رازی شهر بیرجند از اسفند 1397 لغایت اردیبهشت 1398 بستری شده بودند، به روش در دسترس انتخاب و به طور تصادفی ساده به دو گروه 30 نفره تخصیص یافتند. برای بیماران گروه کنترل مراقبت های معمول بخش به روش موردی و برای بیماران گروه مداخله مراقبت های پرستاری اولیه براساس فرآیند پرستاری اجرا گردید. در زمان ترخیص، پرسشنامه استاندارد درک از رفتار مراقبتی پرستاران برای همه بیماران به روش مصاحبه تکمیل شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون t مستقل در سطح معناداری 05/0p< تجزیه و تحلیل شد.

نتایج نشان داد که بعد از مداخله، میانگین نمره کلی درک از رفتار مراقبتی و همچنین ابعاد «احترام» و «اطمینان از حضور انسانی» در گروه مداخله به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بوده است (05/0<p). اما در ابعاد «گرایش و ارتباط مثبت»، «دانش و مهارتحرفهای» و «توجه به تجارب دیگری» تفاوت معناداری بین دو گروه مشاهده نشد (05/0>p).

ارایه مراقبت پرستاری به روش اولیه منجر به افزایش درک بیمار از رفتار مراقبتی پرستاران و افزایش حس احترام و اطمینان از حضور انسانی پرستار می شود. لذا به کارگیری این روش مراقبتی در بخش مراقبت های ویژه قلبی توصیه می گردد.