بررسی آزمایشگاهی تاثیر روش اختلاط خاک در عمق بر خصوصیات مهندسی خاک رس نرم تثبیت شده با سرباره و آهک

خاک های رسی نرم عموما دارای تراکم پذیری زیاد و مقاومت کم بوده و حضور آن ها در محل پروژه های عمرانی همواره مشکل آفرین است. یکی از راهکارهای مفید برای اصلاح این نوع خاک ها، تثبیت آن ها به شیوه های گوناگون است. در پژوهش پیشرو اثر افزایش عمق بر خصوصیات مهندسی خاک رسی نرم تثبیت شده به روش نوین تراش و اختلاط خاک، به صورت آزمایشگاهی شبیه سازی شده و مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است. به این منظور ابزار و دستگاه های لازم جهت ساخت نمونه ها و اعمال فشارهای قایم معادل با اعماق مختلف قرار گیری آن ها، طراحی و ساخته شدند و در فرآیند آزمایش های آزمایشگاهی مورد استفاده قرار گرفتند. همچنین استفاده از دوغابی حاوی مقادیر مشخص سرباره کوره آهن گدازی و آهک هیدراته جهت استفاده در این شیوه جدید، برای اولین بار پیشنهاد شده است. نمونه های شبیه سازی شده به مدت 28 و 56 روز تحت فشارهای قایم مختلف و شرایط اشباع، عمل آوری شدند تا تاثیر این شرایط بر خصوصیات فیزیکی و مکانیکی آن ها تعیین شود. نتایج حاصل نشان دادند که افزایش عمق باعث کاهش رطوبت نمونه ها و افزایش وزن مخصوص اشباع، خشک و همچنین بهبود پارامتر های مقاومتی آن ها می شود. همچنین با گذر از عمقی مشخص که عمق بحرانی نامیده شده است، تغییرات ایجاد شده به ویژه در خصوصیات فیزیکی نمونه ها ناچیز بوده است.