بررسی اثر نانوذرات تیتانیوم اکسی دی فلوئوراید (TiOF2) بر روی رفتار شیارشدگی مخلوطهای آسفالتی
شیارشدگی از اصلیترین دلایل کاهش عمر روسازیهای آسفالتی است. اصلاح قیر با استفاده از افزودنیهای مختلف یکی از متداولترین روش ها برای کاهش شیارشدگی و بهبود ویژگیهای مخلوطهای آسفالتی است. مواد مختلفی نظیر روغنها، خاکسترها، پلیمرها و مواد در ابعاد نانو جهت اصلاح قیر مخلوطهای آسفالتی استفاده شده است. هدف از انجام این پژوهش بررسی ویژگی های فیزیکی و ریولوژیکی قیرهای اصلاح شده با نانوذرات تیتانیوم اکسی دی فلویوراید (TiOF2) به عنوان افزودنی قیر و بررسی اثرات آن بر روی ویژگی های مخلوط های آسفالتی است. آزمایش درجه نفوذ و نقطه نرمی بر روی قیرهای اصلی و اصلاح شده نشان داد که حضور نانوذرات به دلیل افزایش اصطکاک بین سوزن و قیر سبب افزایش نقطه نرمی و کاهش درجه نفوذ میشود. آزمایش ریومتر برش دینامیکی (DSR) بر روی قیرهای اصلی و اصلاح شده و قیرهای حاصل از آزمایش لعاب نازک چرخشی انجام شده است. برای بررسی ویژگی های شیارشدگی مخلوطهای آسفالتی، آزمایش بار محوری تکرارشونده (RLA) انجام شده است. نتایج نشان داد افزودن نانوذرات تیتانیوم اکسی دی فلویوراید (نانوذرات تیتانیای طوسی) به قیر سبب افزایش مقاومت در برابر تغییر شکل برشی و بهبود رفتار الاستیک میشود به نحوی که شاخص شیارشدگی در دمای C° 64 در نمونه حاوی %3 نانوذرات از 6/1 به 7/3 کیلوپاسکال میرسد.
- حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران میشود.
- پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانههای چاپی و دیجیتال را به کاربر نمیدهد.