الگوی استفاده از نخ های جراحی در رینوپلاستی : بررسی پیمایشی

رینوپلاستی یکی از جراحی های پرطرفدار است و تکنیک های بخیه زدن بخش مهمی از این جراحی هستند. تا سال های اخیر بیشتر جراحان برای اطمینان از باقی ماندن نتایج، از نخ های غیرقابل جذب استفاده می کردند؛ با این حال احتمال بروز عوارض گوناگون در کنار ارایه محصولات جدید، انتخاب های بیشتری را فراروی جراحان قرار داده است. هدف این مطالعه تعیین الگوی استفاده جراحان رینوپلاستی از نخ های مختلف بود.

این مطالعه به صورت بررسی پیمایشی انجام گرفت. از یک پرسشنامه مشتمل بر 10 سوال برای جمع آوری داده ها استفاده شد. سابقه جراح، تعداد جراحی ها، نخ های مورد استفاده، فراوانی و نوع عوارض، و اهمیت برند نخ مورد پرسش قرار گرفت.

صد متخصص گوش و حلق و بینی مورد مصاحبه قرار گرفتند. در جراحی نوک بینی 52 نفر از این افراد صرفا از نخ قابل جذب، 32 نفر صرفا نخ غیر قابل جذب و 16 نفر به طور ترکیبی از انواع نخ ها استفاده می کردند. 66 درصد از افرادی که از نخ غیرقابل جذب استفاده می کردند سابقه بروز عارضه را ذکر می کردند که این عدد در گروه نخ های قابل جذب 15 درصد بود. از میان متخصصینی که از ترکیبی از انواع نخ های فوق استفاده می کردند تمام موارد بروز عارضه به دنبال استفاده از نخ های غیر قابل جذب بود.

به نظر می رسد بیشتر جراحان بینی استفاده از نخ های قابل جذب را ترجیح می دهند. به علاوه از دیدگاه جراحان عوارض نخ های قابل جذب کمتر از نخ های غیر قابل جذب است.