مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و روانشناسی مثبت نگر بر نشخوار فکری زنان مبتلا آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتویید یک بیماری خود ایمنی ناتوان کننده است و مزمن بودن این بیماری بر روی متغیرهای جسمانی و روانشناختی این بیماران اثرات بسیار وسیعی می گذارد. پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و روانشناسی مثبت نگر بر نشخوار فکری زنان مبتلا آرتریت روماتویید بود.

روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مبتلا به آرتریت روماتویید شهر خرم آباد بودند که با استفاده روش نمونه گیری در دسترس 60 نفر انتخاب و به صورت تصادفی در سه گروه آزمایشی 1 (درمان اکت)، گروه آزمایشی 2 (روانشناسی مثبت نگر)، و گروه گواه (هر گروه 20 نفر) جایگزین شدند. در شرایط یکسان و همزمان، پیش آزمون با پرسشنامه نشخوار فکری از هر سه گروه به عمل آمد. گروه های آزمایشی تحت درمان پذیرش و تعهد و رواشناسی مثبت نگر (8 جلسه 90 دقیقه ای) قرار گرفتند، اما گروه گواه هیج گونه درمانی دریافت نکردند. سپس پس آزمون از هر سه گروه به عمل آمد.

نتایج نشان داد که درمان اکت و مثبت نگر باعث کاهش نشخوار فکری بیماران گردید (05/0p<)، آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد درمان پذیرش و تعهد در نشخوارفکری کلی و مولفه حواس پرتی دارای تاثیر بیشتری بود.

براساس نتایج به دست آمده می توان گفت، درمان پذیرش و تعهد و روانشناسی مثبت نگر باعث کاهش نشخوار فکری در زنان مبتلا به آرتریت روماتویید شده و درمان پذیرش و تعهد اثربخشی بیشتری داشت. لذا از این درمان ها در کنار درمان پزشکی برای بهبود حال این بیماران می توان استفاده کرد.