تاثیر اسپلینت کردن در دقت قالب گیری ایمپلنت های دندانی با مواد قالب گیری سیلیکون تراکمی و سیلیکون افزایشی

 با توجه به اهمیت دقت قالب‌گیری در موفقیت درمان پروتز ایمپلنت و نقش نوع ماده و تکنیک قالب‌گیری در دقت قالب گرفته شده، هدف از این مطالعه، بررسی اثر اسپلینت کردن با پترن رزین در قالب‌گیری از ایمپلنت دندانی ITI با دو ماده‌ی قالب‌گیری اسپیدکس و پاناسیل بود.

مواد و روش‌ها:

 در این مطالعه‌ی تجربی- آزمایشگاهی، 20 نمونه‌ی قالب در چهار گروه که پنج قالب اسپلینت شده با اسپیدکس و پنج قالب اسپلینت شده با پاناسیل، پنج قالب بدون اسپلینت با اسپیدکس و پنج قالب بدون اسپلینت با پاناسیل، تهیه گردید. کست تمام قالب‌ها تهیه و توسط دستگاه CMM اندازه‌گیری متغیرها بررسی شد. جهت آزمایش از آنالوگ ایمپلنت‌های رگولار ITI و با روش تری باز استفاده گردید. به منظور اسپلینت کردن از ایندکس شانک فرزهای لابراتوری برای تهیه‌ی میل‌های پترن رزین استفاده شد. داده‌ها با آزمون‌های آماری two way ANOVA و نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 20 تجزیه و تحلیل شدند (0/05 = α).

یافته‌ها: 

در روش قالب‌گیری اسپلینت بین دو ماده‌ی قالب‌گیری پاناسیل و پوتی اسپیدکس، تفاوت معنی‌دار وجود نداشت (0/05 < p value) و در روش قالب‌گیری بدون اسپلینت، بین دو ماده‌ی قالب‌گیری پاناسیل و پوتی اسپیدکس تفاوت معنی‌دار وجود داشت (0/05 > p value) و در روش بدون اسپلینت، پاناسیل بر اسپیدکس برتری داشت و در روش اسپلینت دقت قالب‌های تهیه شده از پاناسیل و اسپیدکس یکسان بود.

نتیجه‌گیری:

 دقت ماده‌ی قالب‌گیری پاناسیل در موارد غیر اسپلینت نسبت به اسپیدکس بیشتر بوده ولی در موارد اسپلینت، هر دو ماده‌ی قالب‌گیری از دقت یکسانی برخوردارند.