بررسی آزمایشگاهی تاثیر آنزیم پروتئاز بر پیشگیری از تشکیل بیوفیلم توسط استرپتوکوکوس موتانس جداسازی شده از پلاک دندان

 باکتری‌های رشد یافته در پلاک دندانی مقاومت افزایش یافته‌ای به عوامل ضدمیکروبی پیدا کرده‌اند. این مطالعه با هدف بررسی کاهش بیوفیلم تشکیل شده توسط استرپتوکوکوس موتانسجداسازی شده از پلاک دندانی در اثر آنزیم پروتیاز انجام شد.

مواد و روش‌ها: 

باکتری استرپتوکوکوس موتانس از پلاک دندانی در محیط Blood agar جداسازی و با آزمون‌های بیوشیمیایی و توالی‌یابی ژن کد‌کننده‌ی S rRNA16 شناسایی گردید. بیوفیلم‌های باکتریایی در چاهک‌های میکروتیترپلیت در محیط Triptic soy broth غنی شده با 1 درصد سوکروز پس از 48 ساعت انکوباسیون در دمای 37 درجه‌ی سانتی‌گراد ایجاد شد. سپس حجم معادل 1/12، 2/24 و 4/4 واحد آنزیم پروتیاز در چاهک بر اساس پروتکل شرکت سازنده به طور جداگانه بر روی بیوفیلم‌های تازه تشکیل شده در چاهک‌های مختلف اضافه شد و تاثیر آن‌ها بر ماندگاری بیوفیلم در مدت زمان‌های 60، 90، 120، 150 و 210 دقیقه با روش اسپکتروفتومتری بررسی گردید. تجزیه و تحلیل نتایج با نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 25، بررسی اختلاف میانگین بین گروه‌های مستقل با آزمون Kruskal-Wallis و مقایسه‌ی میانگین‌های جفتی با آزمون Mann-Whitney با سطح معنی‌داری 95 درصد انجام شد.

یافته‌ها: 

باکتری استرپتوکوکوس موتانس جداسازی شده از پلاک دندانی، دارای 99/8 درصد شباهت با سویه‌ی 0225LPB بود و بیوفیلم آن در غلظت قند 1 درصد چسبندگی متوسط داشت. کاهش درصد بیوفیلم حاصل از استرپتوکوکوس موتانس 0225LPB در هر یک از واحدهای آنزیم دریافتی و در هر یک از بازه‌های زمانی مشاهده شد. بیشترین درصد کاهش بیوفیلم استرپتوکوکس موتانس 0225LPB در 1/12 واحد از آنزیم پروتیاز در مدت زمان 90 دقیقه با 97 درصد کاهش، در میان واحدهای مختلف آنزیم مشاهده شد که درصد کاهش بیوفیلم در این مقدار از آنزیم در مدت زمان 60، 150 و 210 با یکدیگر اختلاف معنی‌داری داشتند (0/0008 = p value).

نتیجه‌گیری: 

آنزیم پروتیاز قادر به کاهش پلاک دندانی استرپتوکوکوس موتانس 0225LPB بود. بررسی اثر واحدهای مختلف این آنزیم بر پلاک دندانی مخلوط به منظور کنترل پوسیدگی دندان‌های طبیعی و پیشگیری از بیماری‌های پریودنتال ناشی از پلاک دندانی پیشنهاد می‌شود.