بررسی فراوانی رنگ دندان لترال ماگزیلا با سه سیستم راهنمای رنگ مختلف

از آن‌جایی که تعیین رنگ، نقش بسزایی در موفقیت درمان‌های زیبایی دارد، تصمیم گرفته شد که فراوانی رنگ دندان لترال ماگزیلا در سیستم‌های مختلف تعیین و نتایج با فرض بر این‌که هیچ‌گونه تفاوتی در دقت تعیین رنگ متخصص پروتز، دانشجوی دندان‌پزشکی و تکنسین پروتز با تجارب متفاوت وجود ندارد، باهم مقایسه گردند.

مواد و روش‌ها:

 این مطالعه‌ی مقطعی در سال 1395، بر روی دندان لترال ماگزیلای 120 بیمار 20 تا 30 ساله‌ی مراجعه‌کننده به دانشکده‌ی دندان‌پزشکی کرمانشاه صورت گرفت. رنگ دندان هر بیمار توسط سه مشاهده‌گر با نمونه رنگ‌های Vita classic و 3D-master و در نهایت اسپکتروفتومتر تعیین شد. سپس پارامترهای L، a، b و مقدار ∆E در هر بیمار محاسبه گردید. داده‌ها با آزمون‌های آماری Friedman (0/05 = α) و Wilcoxon (0/017 = α) توسط نرم‌افزار SPSS نسخه‌ی 16 تجزیه و تحلیل شدند.

یافته‌ها: 

در نمونه‌ی رنگ Vita classic، A2 (25/83 درصد) و در نمونه‌ی رنگ 3D-master، 2R2.5 (21/67 درصد) شایع‌ترین رنگ مشاهده شده بود. ∆E متخصص پروتز در Vita classic کمتر از دو مشاهده‌گر دیگر بود (0/001 > p value). در 3D-master، ∆E تکنسین کمتر از دانشجوی دندان‌پزشکی بود (0/016 = p value) و در سایر موارد تفاوت معنی‌دار نبود.

نتیجه‌گیری: 

در این مطالعه، شایع‌ترین رنگ دندان در جامعه‌ی مورد بررسی با نمونه‌ی رنگ Vita classic، A2 و با سیستم 3D-master، 2R2.5 می‌باشد. همچنین دقت تعیین رنگ متخصص پروتز در سیستم Vita classic نسبت به کلینیسین پروتز و دانشجو بیشتر بود. در 3D-master، دقت تکنسین بیش از دانشجو بود.