بازی راهبردی روسیه-اتحادیه اروپا در مناقشه ممتد آبخازیا

دولت دوفاکتوی آبخازیا به ‏رغم اینکه به‏ لحاظ بین‏ المللی در انزوا قراردارد به ‏لحاظ داخلی نسبتا پایدار بوده و در انجام کارویژه ‏های داخلی خود موفق عمل نموده که بخش بزرگی از این موفقیت را مدیون حمایت ‏های همه ‏جانبه روسیه است. آرمان و آرزوی مردم آبخازیا را استقلال از تفلیس و مسکو و تعامل آزاد با جهان گسترده‏ تر به‏ ویژه اروپا به‏ مثابه دولتی دارای حق‏ حاکمیت تشکیل ‏می‏ دهد. هدف اصلی مقاله حاضر را کشف راهبرد مسکو و بروکسل برای پیروزی در مناقشه آبخازیا و تاثیر آن بر تداوم این مناقشه تشکیل ‏می ‏دهد. پرسش اصلی نیز این‏گونه مطرح ‏شده ‎است که «روسیه و اتحادیه اروپایی برای پیروزی در مناقشه آبخازیا چه راهبردی را درپیش گرفته ‏اند؟» فرضیه توصیفی که مقاله در صدد آزمون آن برآمده این است که «روسیه و اتحادیه اروپایی برای پیروزی در مناقشه آبخازیا صبر راهبردی را در دو جهت متضاد درپیش گرفته ‏اند؛ مسکو در انتظار ایجاد تحول ساختاری و زیربنایی در جامعه و حکومت گرجستان و بروکسل در انتظار اثربخشی تحریم‏ های غرب بر روسیه است». مقاله حاضر از نوع کیفی بوده و برپایه روش‏شناسی توصیفی-تبیینی انجام پذیرفته‏ ‏است. یافته ‏های پژوهش نیز ضمن تایید فرضیه این نتیجه را به ‏همراه داشته ‏اند که با توجه به راهبرد انتظار دو بازیگر اصلی مناقشه آبخازیا، محتمل ‏ترین گزینه تا آینده قابل پیش‏بینی «تداوم وضعیت موجود همراه با ایستایی و انزوای بیشتر» خواهدبود که زمان در آن علیه راهبرد اتحادیه اروپایی جریان ‏دارد، هرچند ضرورتا به ‏معنای منفعت روسیه نیست.