ارزیابی بیان نسبی ژن های مسیر بیوسنتز پلی آمین ها در گره ریشه نخود تلقیح شده با باکتری Mesorhizobium ciceri تحت تنش سرما

در کشت پاییزه یا بهاره، رشد و عملکرد نخود زراعی (Cicer arietinum L.) تحت تاثیر تنش سرما کاهش می یابد. در این آزمایش پاسخ های بیوشیمیایی و مولکولی گره های دو ژنوتیپ متحمل به سرما (Sel96th11439) و حساس به سرما (ILC533) نخود تیمار شده با باکتری Mesorhizobium ciceri تحت تنش سرما (C4) به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار بررسی شد. تحت تنش سرما میزان شاخص خسارت سلولی از جمله پراکسید هیدروژن (H2O2) در گره ژنوتیپ متحمل کاهش معنی دار (تا 53 درصد) و در ژنوتیپ حساس افزایش معنی داری (تا 32 درصد) در روز ششم تنش سرما در مقایسه با شاهد نشان داد. تحت تنش سرما در گره ژنوتیپ متحمل، افزایش بیان ژن های CaADC، CaODC، CaSPDS, و CaSAMDCسبب القاء مسیر بیوسنتزی و تجمع PAs شد. نتایج نشان داد که CaADC نقش موثرتری در فعالیت این مسیر بیوشیمیایی در مقایسه با CaODC داشت. بیشترین افزایش بیان نسبی ژن های مطالعه شده در روز ششم تنش سرما مشاهده شد که با کاهش شاخص خسارت سلولی (H2O2) و بهبود درجه تحمل به تنش سرما مطابقت داشت. این نتایج نشان داد که در گره نخود سازوکارهای فیزیولوژیکی-مولکولی درجه تحمل به تنش سرما را تعیین می کند. به طورکلی به کارگیری سویه های ریزوبیوم کارآمد می تواند در توسعه رویکردهای به نژادی با هدف بهبود تحمل به تنش سرما در اثر همزیستی نخود-ریزوبیوم مفید واقع شود.