تاثیر شد ت های مختلف ورزشی بر بیان ژن TBX5 و هایپرتروفی د ر عضله قلب رت های نر بالغ ویستار

 فعالیت ورزشی از عوامل تاثیرگذار بر سازگاری های قلبی عروقی محسوب می شود که مسیرها و مکانیسم های سلولی و مولکولی آن کاملا شناخته شد ه نیست. به نظر می رسد، TBX5 ازجمله عواملی است که می تواند د ر تنظیم هایپرتروفی قلب موثر باشد.

 پژوهش حاضر با هدف بررسی هشت هفته فعالیت ورزشی با شد ت های مختلف بر بیان ژن TBX5 د ر قلب رت های نر نژاد ویستار انجام شد. 

مواد و روش ها: 

د ر این پژوهش تجربی، 24 سر رت نر بالغ از نژاد ویستار د ر سه گروه هشت تایی کنترل، فعالیت ورزشی پرشدت (HIT) و فعالیت ورزشی کم شدت (LIT) تقسیم بند ی شد ند. تمرین گروه HIT، شامل د وید ن با شد ت 85 تا 90 د رصد حد اکثر اکسیژن مصرفی و دو د قیقه با شد ت 50 تا 60 د رصد حد اکثر اکسیژن مصرفی و برنامه تمرین گروه LIT، شامل د وید ن با شد ت 55 تا 60 د رصد حد اکثر اکسیژن مصرفی و د و د قیقه با شد ت 45 تا 50 د رصد حد اکثر اکسیژن مصرفی بود و د ر همین زمان،گروه کنترل هیچ گونه تمرینی ند اشت. میزان بیان ژن TBX5 قلب نیز با استفاد ه از روش Real time-PCR اند ازه گیری شد. د ر پایان، د اد ه های به د ست آمد ه با استفاد ه از آزمون آماری آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی ارزیابی شد ند.

یافته ها:

 شاخص وزن قلب، نسبت وزن قلب به وزن بد ن و ضخامت د یواره بطن چپ د ر گروه تمرین تناوبی با شد ت زیاد و کم به طور معنی د اری از گروه کنترل بیشتر و به ترتیب 0/001≥P و 0/004=P ، 0001/0≥P و 0/001=P و 0/0001≥P و 0/38=P بود. همچنین ضخامت بطن چپ د ر گروه تمرین تناوبی با شد ت زیاد به طور معنی د اری از گروه تمرین تناوبی با شد ت کم بیشتر بود (0/001=P)؛ د ر حالی که مقاد یر TBX5 د ر گروه های تمرین نسبت به گروه کنترل تفاوت معنی د ار ند اشت (0/11=P).

نتیجه گیری:

 فعالیت ورزشی با شد ت بیشتر می تواند اثرات برجسته تری بر هیپرتروفی قلب نسبت به فعالیت های ورزشی با شد ت کمتر د اشته باشد.