بررسی همبستگی سواد سلامت و خودکارآمدی سالمندان شهرستان رامسر در سال 1396

 سواد سلامت ظرفیت فرد برای کسب، تفسیر و درک اطلاعات اولیه بهداشتی جهت تصمیم گیری مناسب است. خودکارآمدی اطمینان خاطری است که در مورد یک فعالیت خاص احساس شده و باعث حفظ و ارتقای رفتارهای موثر در سلامتی می شود. 

پژوهش حاضر با هدف بررسی ارتباط سواد سلامت و خودکارآمدی سالمندان انجام شد.

مواد و روش ها:

 این پژوهش توصیفی همبستگی به صورت مقطعی در یک بازه زمانی روی سالمندان شهرستان رامسر در سال 1396 انجام شد. 144 نفر از سالمندان به روش نمونه گیری خوشه ای تصادفی انتخاب و وارد مطالعه شدند. پرسش نامه های خودساخته مشخصات جمعیت شناختی، خودکارآمدی رفتارهای بهداشتی در سالمندان ایرانی و سنجش سواد سلامت عمومی بزرگسالان با مراجعه به خانه های سالمندان توسط محقق تکمیل شد. داده ها با آزمون های آماری همبستگی، تی مستقل، مجذور کای و آزمون دقیق فیشر تحلیل شدند.

یافته ها: 

بیشتر سالمندان مورد مطالعه زن (59 درصد)، متاهل (86/8 درصد)، خانه دار (52/8 درصد) و زیر دیپلم (35/4 درصد) با میانگین سنی 2/12±68/75 سال بودند. 61/8 درصد از سالمندان وضعیت اقتصادی خود را در حد متوسط می دانستند. آزمون آماری پیرسون ارتباط معناداری را بین سواد سلامت سالمندان و خودکارآمدی آنان نشان داد (0/0001=P).

نتیجه گیری: 

با توجه به نقش سواد سلامت در افزایش خودکارآمدی و کاهش بار مالی مراقبت های مربوط به سالمندان، لازم است سیاست گذاران سیستم های بهداشتی درمانی به مسئله سواد سلامت در برنامه ریزی های سیستم های بهداشتی توجه کنند.