مرروی بر چارچوب مفهومی چرخه تعاملاتی و فرآیند مدلسازی مورد استفاده در حوزه مدیریت آب شهری

سیاست های مدیریت آب شهری، اثرات مستقیم و غیرمستقیم و نیز مثبت و منفی گسترده ای بر جنبه های مختلف دارند و می توانند با اثرگذاری بر اجزای مختلف سیستم، شدت و گستره این تبعات را تحت تاثیر قرار دهند. همچنین اعمال این سیاست ها بر سیستم های اجتماعی که از عامل های انطباق پذیر با رفتارهای پیچیده تشکیل شده اند (اثرات غیرمستقیم) و در مقیاس میکرو با یکدیگر در تعامل اند، موجب بروز پدیده های نوظهور در سطح سیستم (مقیاس ماکرو) می شوند. علاوه بر پیچیدگی های ناشی از ماهیت درونی سیستم های اجتماعی- اکولوژیکی و چرخه تامین- تقاضای آب شهری، رفتارهای پیچیده زیرساخت های شهری نیز چالش دیگری را در این حوزه پدید می آورد. بنابراین سیستم آب شهری، به عنوان یک سیستم انطباق پذیر پیچیده شناخته می شود که نیازمند ارزیابی یکپارچه و مدل سازی پیچیدگی های سیستم در ابعاد مختلف است. لذا این مقاله به مروری بر دو مفهوم اصلی پیرامون ارزیابی و مدل سازی سیاست های زیست محیطی از جمله سیاست های مدیریت آب شهری، یعنی (1) مدل سازی سیستم های انطباق پذیر پیچیده و (2) ارزیابی و مدل سازی یکپارچه و انواع رویکردهای رایج در آنها می پردازد. با مرور این مفاهیم و تحقیقات پیشین در حوزه مدیریت آب شهری، چرخه تعاملاتی و فرآیند مدل سازی در این حوزه استخراج می شود. این مقاله با مقدمه ای در رابطه با اهمیت مدیریت آب شهری به ویژه مدیریت تقاضا، آغاز و با مروری بر الزامات و مفاهیم اساسی در ساختار ارزیابی و مدل سازی سیاست های زیست محیطی ادامه می یابد. سپس چارچوب پیشنهادی بر مبنای تحقیقات گذشته ارایه و در نهایت مدل سازی عامل بنیان، به عنوان رویکردی قدرتمند در ارزیابی و مدل سازی مدیریت آب شهری به کمک دو رویکرد فوق مورد بررسی قرار می گیرد.