بررسی تنوع ژنتیکی جدایه های استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین جداسازی شده از نمونه های بالینی با روش RAPD-PCR

استافیلوکوک اوریوس مقاوم به متی سیلین عامل مهم عفونت های اکتسابی بیمارستانی است. تنوع ژنتیکی در استافیلوکوکوس اوریوس می تواند بر پاسخ به درمان تاثیر بگذارد و لذا شناسایی آنها در انتخاب آنتی بیوتیک های کارآمد، موثر می باشد. در این مطالعه سعی شد تا تنوع ژنتیکی جدایه های MRSA با پرایمرهای تصادفی تعیین گردد.

پژوهش توصیفی- مقطعی حاضر در سال 1394 بر روی 50 ایزوله MRSAانجام شد. ژنوم با روش Boiling استخراج گردید. تکنیک RAPD-PCR با 16پرایمر انجام و قرابت ژنتیکی ایزوله ها با استفاده از ماتریس یک و صفر و خوشه بندی و رسته بندی با کمک نرم افزار NTSYS و MVSP انجام شد.

بیشترین و کمترین باندهای تولیدی مربوط به پرایمرهای 4M و 9 Mمی باشد. بیشترین میانگین باند برای هر ایزوله- پرایمر مربوط به پرایمر 4M با 1/8 باند است. بیشترین باند پلیمرف با 36 باند مربوط به پرایمر 5M می باشد. بزرگ ترین و کوچک ترین باندها مربوط به پرایمر 2M باKb 6/3 و پرایمر 12M به میزان bp100 بود. 16 آغازگر 583 باند تشکیل دادند که 412 (91/70%) باند پلیمرف و 171 (09/29%) باند اختصاصی بود.این روش ایزوله ها را به دو خوشه عمده تقسیم بندی کرد.

مطالعه نشان داد ایزوله ها از نظر ژنتیکی هتروژن می باشند. نتایج بیانگر توانایی RAPD-PCR در تمایز ایزوله ها است. رعایت بهداشت توسط افراد مراجعه کننده به مراکز درمانی و نیز استریل لوازم و وسایل مورد استفاده عمومی بیماران و مراجعان این مراکز مورد تاکید است.