ویدئوآرت، آستانگی، عرفان (واکاوی چند کهن الگو در آثار بیل ویولا)

آستانگی مفهومی است که ویکتور ترنر در حوزه انسان شناسی مطرح کرده است. به باور وی اسطوره ها پدیده های آستانه ای هستند و به طور معمول در زمان ها و مکان های مابینی قرار می گیرند. بیل ویولا، هنرمند ویدیویی است که در آثار خویش با بیانی نمادین به بازنمایی دوگانه های بنیادین پرداخته است. سوالاتی که این پژوهش سعی در جواب دادن بدان ها دارد بدین شرح است که: رابطه میان کهن الگو و آستانگی در چیست؟ نسبت میان آثار ویولا و عرفان اسلامی و مفهوم آستانگی چگونه قابل تبیین است؟ در تحقیق پیش رو سعی بر آن شده است که ابتدا به تبیین نظریه آستانگی و ارتباط آن با کهن الگو پرداخته شود، سپس به تحلیل و تطبیق پنج ویدیوآرت از ویولا بر مبنای نقد اسطوره ای و تاکید بر نظریه آستانگی اهتمام ورزیده شود. مقاله به روش توصیفی، تحلیلی صورت گرفته و شیوه جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای است. نتایج پژوهش حاکی از آن است که بیل ویولا با آشنایی به عرفان اسلامی و مسیحی و متاثر از خاطرات کودکی خویش به خلق آثاری ویدیویی پرداخته است که می توان آن ها را هم راستا با مفهوم آستانگی و کهن الگوها برشمرد ویدیوهایی که دارای وضعیت تعلیق روان شاختی و بینابینی هستند و مخاطب را در جهت نیل به این امر سوق می دهند.