برآورد مشخصه تراکم توده با استفاده از شاخص های برآوردکننده روش نمونه برداری بدون قطعه نمونه در جنگل های ارسباران

روش های نمونه برداری در جنگل دارای مبنای نظری هستند که باید در عرصه های مختلف جنگلی عملیاتی و اجرا شوند تا با انتخاب یک روش نمونه برداری مناسب در دقت برآورد مشخصه های جنگل موثر باشند. هدف پژوهش حاضر برآورد تراکم (تعداد در هکتار) توده در جنگل های ارسباران با استفاده از انواع برآوردکننده های روش نمونه برداری بدون قطعه نمونه یا موسوم به نزدیک ترین درختان همسایه شامل نزدیک ترین فرد، نزدیک ترین همسایه، دومین نزدیک ترین همسایه، ترکیبی، نقطه مشترک و نزدیک ترین همسایه های پیوسته بود تا مناسب ترین برآوردکننده در منطقه مورد مطالعه معرفی شوند. به این منظور شمارش صد درصد تعداد پایه ها در هکتار در قطعه نمونه های یک هکتاری (به عنوان مقدار شاهد) انجام شد. سپس در شبکه بندی منظم تصادفی در هر هکتار نقاط نمونه برداری تعیین و اندازه گیری فاصله افقی درختان نسبت به نقطه نمونه برداری و نسبت به یکدیگر تا پنج درخت همسایه انجام شد و برآوردکننده های تراکم در هر روش محاسبه شدند. مقادیر محاسبه شده با تراکم واقعی با آزمون t تک نمونه ای در سطح احتمال 05/0 و براساس معیار صحت مقایسه شد. در نهایت الگوی پراکنش مکانی درختان با شاخص های جانسون-زایمر و هاپکینز تعیین شد. نتایج نشان داد که از بین برآوردکننده ها، موریسیتا و کوتام در روش نزدیک ترین فرد، بیث و ریپلی و کوتام و کورتیس 1 در روش نزدیک ترین همسایه و چهارمین و پنجمین همسایه در روش نزدیک ترین همسایه پیوسته تراکم را بدون اختلاف معنی دار (05/0p≤) با تراکم واقعی برآورد کردند که در این میان نیز برآورد کننده پنجمین همسایه پیوسته عملکرد بهتری داشت. پراکنش مکانی درختان نیز الگوی تصادفی را نشان داد. بنابراین با توجه به نتایج حاصل از پژوهش حاضر، بررسی صحت این برآوردکننده برای سایر مشخصه های کمی در توده های جنگلی ارسباران پیشنهاد می شود.