طبقه بندی عرصه های جنگلی حفاظت شده برای طراحی شبکه جاده (مطالعه موردی: منطقه رویشی ارسباران)

شبکه جاده از ارکان مهم برای مدیریت پایدار بوم سازگان جنگلی است. از طرفی با رعایت مسایل زیست محیطی‏ و اصول فنی در طراحی جاده می‏ توان کارایی و کیفیت طراحی را بهبود بخشید. لذا این مطالعه با هدف تعیین قابلیت منطقه حفاظت‏ شده ارسباران برای عبور جاده و راه‏ های ارتباطی به منظور استفاده در مدیریت منطقه انجام گرفت. بدین منظور پس از شناسایی معیارهای شیب، جهت، ارتفاع، بافت خاک، سنگ‏ شناسی، حساسیت به فرسایش، تراکم پوشش‏ گیاهی، فاصله از رودخانه و فاصله از جاده موجود با استفاده از منابع به عنوان معیارهای موثر بر طراحی جاده و تهیه لایه‏ های اطلاعاتی، نقشه‏ های تهیه شده با روش منطق فازی استانداردسازی شدند. سپس معیارها با استفاده از فرایند تحلیل سلسله‏ مراتبی (AHP) وزن‏ دهی و در نهایت جهت تهیه نقشه شایستگی جاده ‏سازی با روش ترکیب وزن‏ دهی خطی (WLC) در نرم افزار ArcGIS رویهم ‏گذاری شدند. با توجه به نتایج به‏دست آمده، معیار شیب بیشترین وزن (289/0) و معیار ارتفاع کمترین وزن (033/0) را به خود اختصاص دادند. در نهایت منطقه به چهار کلاس با قابلیت کم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد جهت عبور شبکه جاده طبقه ‏بندی شد، ‏که منطقه با قابلیت متوسط بیشترین درصد (83/49%) را برای عبور جاده دارا می ‏باشد. مطالعه حاضر قابلیت‏های GIS و AHP را با توجه به مسایل اقتصادی و زیست محیطی برای تهیه نقشه قابلیت جاده ‏سازی جهت استفاده برای مکان‏یابی جاده در منطقه ارسباران به اثبات رساند.