بهینه سازی سنتز کاتالیست پخت دی بوتیل تین دی لورات (DBTDL) و بررسی سینتیک واکنش تهیه پلی یورتان

کاتالیست دی ب وتیل تین دی لورات به عنوان یکی از کاتالیست های مهم قلع طی سه دهه اخیر در صنعت تهیه پلی یورتان مورداستفاده قرارگرفته است.. در این پژوهش سنتز دی بوتیل تین دی لورات (DBTDL) با استفاده از دی بوتیل تین دی کلرید و دی بوتیل تین دی اکسید در شرایط دمایی و حلال های گوناگون انجام شد. در تمام روش ها لوریک اسید به عنوان ماده ضروری در فراهم آوردن لیگاند لورات مورداستفاده قرار گرفت. نتیجه ها نشان داد از بین این روش ها بهترین راندمان (95%) مربوط به استفاده از حلال تتراهیدروفوران در دمای محیط (ماده اولیه دی بوتیل تین دی کلرید) و حلال تولوین در دمای بازروانی (ماده اولیه دی بوتیل تین دی اکسید) است.  تعیین مشخصه های فراورده واکنش با استفاده از روش های دستگاهی IR, 1H-NMR, 13CNMR انجام شد. مطالعه سینتیکی واکنش پخت پلی یورتان در حضور DBTDL.، با بررسی اثر دما بر سرعت واکنش فرایند پخت در حضور کاتالیست تجاری و کاتالیست سنتزی انجام شد. برای این منظور اندازه گیری تغییر شدت پیک جذب ایزوسیانات ([1]IPDI) در فرکانس کششی cm-12266 توسط طیف بینی IR در دماهای گوناگون انجام شد. با استفاده از داده های به دست آمده از بررسی اثر دما، افزون بر ثابت سرعت، میزان پیشرفت واکنش و انرژی فعال سازی واکنش پخت پلی یورتان در حضور دو نوع کاتالیست تجاری و سنتزی محاسبه شد. مقدارهای انرژی فعال سازی با استفاده از کاتالیستDBTDL  تجاری و سنتزی به ترتیب 09/65 و 09/54 کیلوژول بر مول به دست آمد.