اصلاح غشاهای نانوفیلتراسیون بر پایه پلی اترسولفون PES توسط افزودن نانوذرات اکسید آهن اصلاح شده با سورفاکتانت سدیم سیترات

استفاده از غشاهای نانوفیلتراسیون در تصفیه ی آب به دلیل عملکرد بالای جداسازی مورد توجه بوده است. اکثر غشاهای مورد استفاده در این زمینه پلیمری هستند. هرچند که دستیابی به مقاومت مکانیکی بالا و عملکرد جداسازی مناسب از جمله چالش ها برای استفاده از آنها در شرایط عملیاتی مختلف است. در این تحقیق، غشاهای نانوفیلتراسیون بر پایه پلی اترسولفون با استفاده از روش وارونگی فاز ساخته شدند. در ساخت غشاها از نانوذرات اکسید آهن (Fe3O4) با غلظت 5/0 درصد وزنی و غلظت های مختلف از سدیم سیترات استفاده شد. جهت بررسی تشکیل پیوندهای شیمیایی مورد نظر از آنالیز طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز استفاده شد. همچنین مورفولوژی و توپوگرافی سطحی غشاها به ترتیب توسط تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی و میکروسکوپ نیروی اتمی بررسی شدند. عملکرد جداسازی غشاها توسط آزمایش های زاویه تماس، اندازه گیری تخلخل، محتوای آب، شار آب خالص و همچنین پس دهی نمک مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج، بالاترین شار آب خالص (L/m2h 47) و پس دهی نمک (68%) را در غشای محتوی 5/0 درصد وزنی نانوذره اکسید آهن و 3/0 درصد وزنی سدیم سیترات نشان داد. اگرچه پس دهی نمک در مقایسه با غشای خالص پلی اتر سولفون افزایش کمی پیدا کرد (حدود 11%). اما شار آب خالص به میزان 66% نسبت به غشای پلی اترسولفون خالص بهبود پیدا کرد به دلیل افزایش آب دوستی غشا و پخش شدن بهتر نانوذرات اکسید آهن و همچنین افزایش سایت های فعال جذب نمک Na2SO4. پخش شدن همگن نانوذرات اکسید آهن باعث کاهش زبری سطح و همچنین افزایش گروه های آب دوست موجب بهبود خواص ضدگرفتگی غشاها شده است.