الگوی مدیریت اثربخش و حل مساله ناکارآمدی کارکنان

مدیریت کارکنان ناکارآمد یکی از چالش های بزرگ مدیریت دردنیای امروز است.حل این مساله می تواند باعث اثربخشی نظام مدیریتی شود.سازمان ها به عنوان سیستم های فنی-اجتماعی مورد مطالعه قرار می گیرند و انسان نقش مهمی در این سیستم ایفا می کند.منابع انسانی سرمایه های اصلی سازمان ها و مولد مزیت رقابتی برای آن ها محسوب می شوند. مدیریت نامناسب کارکنان ناکارآمد، منجر به بروز ناکارآمدی در سایر افراد سازمان و کاهش بهره وری سازمانی میشود. تجارب سازمان ها نشان می دهد می توان کارکنان ناکارآمد را به موثرترین کارکنان سازمان مبدل ساخت. بنابراین دستیابی به الگویی مناسب برای مدیریت کارکنان ناکارآمد در هر سازمانی به خصوص آن هایی که با حجم زیادی از کارکنان روبرو هستند، ضرورت دارد.این پژوهش با رویکرد توصیفی- تحلیلی و به صورت مقطعی انجام و اطلاعات جمع آوری شده از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 20 نفر از مدیران ارشد و میانی معاونت توسعه مدیریت و برنامه ریزی منابع دانشگاه علوم پزشکی تهران با استفاده از روش تحلیل مضمون مورد بررسی قرار گرفه است. تحلیل های صورت گرفته حاکی از آن است که مدیران بر اساس انتخاب روش برخورد با کارکنان ناکارآمد می توانند نقش اساسی در بهبود عملکرد کارکنان ناکارآمد ایفا نمایند و از طرفی اثربخشی روش های مدیریتی خود را در تمام ابعاد افزایش دهند. نتایج این تحقیق در قالب الگوی مدیریت اثربخش در ناکارآمدی کارکنان ارایه شد که در آن چهار مرحله شامل شناسایی نشانه های ناکارآمدی، شفاف سازی انتظارات مدیر از فرد و ایجاد تعهد، حمایت از فرد جهت رفع ریشه های ناکارآمدی و اتخاذ رویکرد انضباطی غیرتنبیهی به عنوان شیوه های مدیریت ناکارآمدی تعریف شده است.