مقایسه معیارهای ارتقای اعضای هیات علمی دانشگاه های علوم پزشکی ایران با دانشگاه های منتخب جهان: یک مطالعه تطبیقی

 انجام مطالعات تطبیقی یکی از روش‌های پژوهش در بازنگری برنامه‌های آموزشی است. این مطالعه با هدف توصیف، تفسیر و مقایسه معیار‌های ارتقای دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران با دانشگاه‌های منتخب دنیا انجام شد.

در این مطالعه توصیفی - تطبیقی ابتدا آیین‌نامه جدید ارتقا‌ی اعضای هیات‌علمی دانشگاه‌های علوم پزشکی ایران مورد مطالعه قرار گرفت. سپس جدیدترین معیار‌های ارتقای اساتید در سایر دانشگاه‌ها و پژوهش‌های انجام شده در رابطه با این موضوع، با جستجو در سایت‌های دانشگاه‌های مختلف و پایگاه‌های Med -Pub Google scholar-Scupos و مجله‌های proquest و Magiran جمع‌آوری، ترجمه و مورد مطالعه قرار گرفت. چهار دانشگاه برتر در رتبه‌بندی بین‌المللی شانگهای شامل:‌هاروارد، استنفورد، ویل کورنل و جان‌هاپکینز به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. الگوی مورد استفاده در این مطالعه الگوی بردی (Beredy) است که چهار مرحله توصیف، تفسیر، هم‌جواری و مقایسه را در مطالعات تطبیقی مشخص می‌کند.

 معیار‌ها در دانشگاه‌های منتخب درحوزه‌های آموزشی، پژوهشی، مهارت و نوع‌آوری یا مراقبت بالینی و در بعضی موارد ساخت برنامه است، که داوطلب ارتقا یک حوزه را انتخاب می‌کند. همچنین یک معیار حمایتی متشکل از دستاورد در همه حوزه‌ها و فعالیت‌های خاص وجود دارد. در ایران معیار‌های آموزشی، پژوهشی - فناوری، علمی - اجرایی و فرهنگی –تربیتی و اجتماعی به عنوان معیار اصلی هستند.

نتایج به دست آمده به سیاست‌گذاران علمی کشور امکان خواهد داد معیار‌های ارتقای اعضای هیات‌علمی را با دید وسیع‌تر طراحی، بازنگری واصلاح نمایند که زمینه ارتقای همه جانبه آموزش علمی و تحقیقاتی کشور باشد.