تحلیل وضعیت خشکسالی هواشناسی ایستگاه نیشابور به کمک داده های گزارش پنجم تغییر اقلیم

خشکسالی یک پدیده خزنده محیطی است که اثرات مخرب زیادی بر اقتصاد، کشاورزی و جامعه دارد. این پدیده در بخش های شرقی، مرکزی و جنوبی ایران به دلیل آب و هوای خشک و نیمه خشک نمود بیشتری دارد. با توجه به اینکه خشکسالی هواشناسی با کمبود بارندگی آغاز می شود، بدین منظور، شاخص خشکسالی بارش استاندارد  (SPI)با مقیاس های زمانی مختلف (3، 6 و 12 ماهه) به کمک داده های گزارش پنجم، برای ایستگاه سینوپتیک نیشابور تعیین شد. داده های بارش مصنوعی به کمک شش مدل و دو سناریو انتشار RCP4.5 و RCP8.5 و با استفاده از مدل ریزمقیاس نمایی LARS-WG تعیین گردید. در نهایت، با استفاده از داده های بارش، مقادیر شاخص خشکسالی SPI برای دوره پایه (2011- 1992) و دوره آتی (2039- 2020) برای سه مقیاس زمانی محاسبه شد. نتایج نشان داد که بیشترین و کمترین مقدار متوسط بارش روزانه در مقیاس سالیانه برای دوره آتی تحت تاثیر سناریو RCP4.5 به ترتیب، مربوط به مدل های Canesm2 و MIROC بود و تحت تاثیر سناریو RCP8.5 مربوط به مدل های GISS-ES-R و Csiromk-3.6 می باشد. مقادیر شاخص SPI در مقیاس زمانی 12 ماهه نسبت به 3 و 6 ماهه شدت خشکسالی را بیشتر نشان می دهد. همچنین نتایج نشان داد تحت تاثیر سناریو RCP4.5 مدل های MIROC و GISS-ES-R و تحت تاثیر سناریو RCP8.5 مدل های Canesm2 و MIROC تعداد سال های خشک بیشتری را برآورد کرده اند.