تاثیر تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر بیان ژنهای ACC و ACYL و نسبت HDL/LDL در بافت چربی احشایی موش صحرایی دریافت کننده DFO

تمایل مردم به مصرف مواد غذایی آماده مشکلات عدیده ای پدید آورده است. هدف از انجام تحقیق حاضر تعیین تاثیر تمرین هوازی و مکمل اکتاپامین بر بیان ژن های acc و acyl و نسبت HDL/LDL در بافت چربی احشایی موش صحرایی دریافت کننده DFO بود.

برای انجام تحقیق تجربی حاضر از بین موش های نر نژاد ویستار با میانگین وزنی 300±320 گرم، 30 سر موش انتخاب و بطور تصادفی به 5 گروه کنترل سالم، بیمار (DFO)، بیمار+اکتاپامین، بیمار+ورزش، بیمار+ورزش+اکتاپامین تقسیم شدند. سپس به ازای هر 100 گرم وزن موش  μmol/kg81 اکتاپامین حل شده با نرمال سالین %9 به مدت 4 هفته و 5 بار در هفته همراه با یک خط انسولین به صورت زیر صفاقی به موش ها تزریق شد. همچنین هر روز به میزان 10 درصد وزن موش به صورت خوراکی و از طریق گاواژ روغن به موش ها خورانده شد. گروه های تمرین هوازی نیز هفته ای 5 جلسه با شیب صفر و شدت متوسط در محدوده 50 تا 60 درصد VO2max بر روی تردمیل تمرین کردند. 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرین و 8 ساعت ناشتایی، بافت چربی احشایی با روش HLE برداشته شد. بیان ژن ACC و ACYL توسط روش Real TimePCR و میزان HDL و LDL با روش های فتومتریک و معادله فیردوالد اندازه گیری شدند.

نتایج نشان داد تمرین، دریافت اکتاپامین، تعامل تمرین و اکتاپامین بر HDL/LDL و بیان ژن ACYL اثر معنی داری داشت (05/0 =p)، همچنین تمرین اثر معنی داری بر ACC داشت اما دریافت اکتاپامین و تعامل تمرین و اکتاپامین بر ACC اثر معنی داری نداشت (05/0 =p).

نتایج تحقیق حاضر تایید کننده تاثیر تمرین بر عوارض خطرساز ناشی از مصرف مواد مضر و تاثیر کمتر اکتاپامین بر این متغیرها می باشد.