اثر تمرین های بازتوانی قلبی بر ظرفیت عملکردی و کسر ترزیقی در بیماران بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر

استفاده از برنامه های بازتوانی در بیماران قلبی اثربخش می باشد. بنابراین هدف مطالعه حاضر تعیین اثر تمرینات بازتوانی قلبی بر ظرفیت عملکردی و کسر ترزیقی (تخلیه) در بیماران  بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر بود. 

بدین منظور 16 بیمار  قلبی مرکز قلب فاطمه زهرا ساری که تحت عمل CABG بودند، به طور تصادفی به 2 گروه تجربی (8 =n) و کنترل (8 =n) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 8 هفته و هر هفته سه جلسه به مدت 26 الی 40 دقیقه با  شدت 6 الی 14 (RPE) در مقیاس درک فشار بورگ، به انجام تمرین هوازی با اعمال مراقبت های ویژه پرداخت و گروه کنترل در طول دوره تمرین تنها مراقبت های روزمره تحت نظر پزشک را دریافت کرد. سطح کسر تزریقی و ظرفیت عملکردی آزمودنی ها 48 ساعت پیش آزمون و پس آزمون مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تغییرات درون گروهی از آزمون t وابسته و بررسی تغییرات بین گروهی از آزمون t مستقل استفاده گردید.

نتایج نشان داد که سطح ظرفیت عملکردی و کسر تزریقی در گروه تجربی افزایش معنادار داشته است (به ترتیب سطح 001/0=p؛ 011/0=p) و همچنین نتایج نشان داد که بین تغییرات ظرفیت عملکردی و کسر تزریقی در بین دو گروه تجربی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (به ترتیب سطح 001/0=p؛ 014/0=p).

به طور کلی نتایج پژوهش حاضر بیانگر آن است که انجام فعالیت هوازی بازتوانی می تواند منجر به بهبود ظرفیت عملکردی و کسر تزریقی در بیماران بعد از عمل جراحی بای پس عروق کرونر گردد.