محله محوری، رهیافتی نوین در ایجاد مدیریت شهری پایدار (نمونه موردی: محله قیطریه تهران)

در طی چند دهه اخیر تاکید برنامه ریزی و مدیریت شهرها، بیش از هر زمان دیگری به سطوح  پایین تر و ابعاد ملموس زندگی شهری متوجه شده است. که به نوعی سیاست گذاری، برنامه ریزی و مدیریت شهری را از خردترین واحد، یعنی محله در شهر هدف قرار داده است. به عبارت دیگر، محله های شهری به مثابه کوچک ترین واحد سازمان فضایی شهر، در پایداری شهری نقش اساسی ایفا می کنند. رویکرد محله محوری با مبنا قرار دادن محله ها درمدیریت شهر، آن ها را همچون منابعی پویا در راه ایجاد توسعه، انسجام اجتماعی و هویت بخشی به کار  می گیرد. مقاله حاضر از نوع توصیفی - تحلیلی و بر اساس مدل ترکیبی تحلیل استراتژیک SWOT و مدل برنامه ریزی استراتژیکQSPM   است. این پژوهش به بررسی محله محوری در ایجاد مدیریت شهری پایدار پرداخته (چراکه محله موردمطالعه ظرفیت های کارآمد خود را متناسب با برنامه ریزی با تاکید بر محله مبنایی داشته و در گذر زمان این ظرفیت ها را کم کم از دست داده و دچار مشکلاتی شده است) و محله قیطریه را به عنوان یک نمونه از این محله ها موردمطالعه قرار داده و با انجام مطالعات میدانی و بررسی مدارک، بر اساس امکانات و فرصت ها، محدودیت ها و تهدیدات، راهبردهایی به منظور برنامه ریزی برای مدیریت این محله ارایه داده است. نتایج تحقیق نشان دهنده آن است که؛ استراتژی های انتخاب شده QSPMاز میان پنج استراتژی برگزیده، استراتژی گسترش گردشگری و انتقال درآمد آن به ساکنین محله برای افزایش سطح خدمات ، با نمره جذابیت 04/13 نسبت به دیگر استراتژی ها از اولویت بالایی برخوردار است.