مدل سازی یکپارچه حمل ونقل و کاربری زمین با استفاده از روش های شبیه سازی (مطالعه موردی: شهر قم)

امروزه ارتباط متقابل بین حمل ونقل و کاربری زمین در برنامه ریزی شهری بسیار اهمیت دارند. استفاده از مدل های یکپارچه کاربری زمین و حمل ونقل سبب پیش بینی توسعه هر یک از مناطق، تغییر در الگوی سفرهای ایجادشده در نواحی ترافیکی و همچنین باعث افزایش دقت و پیش بینی چگونگی وضعیت آینده می شود. سناریوهای تولید شده، می تواند شامل سیاست های کنترلی متفاوت، انجام پروژه های استراتژیک و احداث زیرساخت ها باشد.در این مقاله یک الگوی انتخاب محل سکونت و اشتغال با استفاده از یک چارچوب مدل سازی انتخاب گسسته در" اربن سیم" در شهر قم با اهداف زیر اعمال می شود: (1) ارایه مدل یکپارچه تعامل حمل ونقل و الگوی کاربری زمین در قالب عامل قیمت گذاری زمین و رفتار استفاده کنندگان، (2) بررسی عوامل موثر در انتخاب محل سکونت و اشتغال برای پیش بینی تغییرات در مسکن و مکان ها و (3) به دست آوردن نتایج سیاست گذاری قیمت گذاری در حمل ونقل. برای انجام این کار متغیرهای موردنیاز مدل سازی تعیین می گردد و اطلاعات اقتصادی و اجتماعی لازم از مجموعه های مختلف مانند اداره آمار و ثبت احوال جمع آوری می گردد. در گام بعدی فرایند ساخت مدل بر اساس اطلاعات سال پایه انجام می شود و هر یک از مدل های کاربری زمین ساخته می شوند و پس از آن، صحت سنجی مدل ها انجام می گیرد. نهایتا مجموعه مدل ها به صورت یکپارچه برای سال طرح اجرا گشته تا الگوی توزیع جمعیت و اشتغال در محیط شهر قم در سال طرح به دست آید. از جمله نتایج این تحقیق نشان می دهد که میزان دسترسی بین هر زوج ناحیه ترافیکی، متغیرهای اقتصادی و اجتماعی مانند درآمد، بعد خانوار، مالکیت خودرو، ارزش زمین از عوامل مهم در تعیین محل های مسکونی و شغلی خانوار در قم است. علاوه بر این، نتایج این تحقیق نشان می دهد که گروه های سنی و درآمدی مختلف ترجیحات مکان مسکونی متفاوتی دارند.