بررسی استفاده از ماکرو الیاف بر خصوصیات مکانیکی روسازی بتن غلتکی

افزودن الیاف ماکرو به دال های بتنی بر روی زمین، افزایش ظرفیت خمشی، مقاومت خستگی، کاهش نرخ زوال ترک ها و کمک به انتقال برش در اتصالات و ترک ها را نشان می دهد. این مطالعه آزمایشگاهی برای تعیین مزایای الیاف ماکرو در بتن غلتکی (‏RCC)‏برای روسازی ها با اندازه گیری تغییر در خواص مکانیکی RCCs و مقایسه آن با بتن الیاف معمولی برای روسازی ها انجام شد. شش نوع الیاف، چهار نوع مصنوعی و دو فولاد، با شکل های فیبر مختلف در مخلوط های RCC در دو سطح دوز (‏0.2 % و 0.4 % حجمی)‏ترکیب شدند. افزودن ماکروفیبرهای مصنوعی حداکثر تراکم خشک (‏MDD) ‏را بر روی مخلوط کنترل RCC با کاهش اصطکاک داخلی بین سنگ دانه ها افزایش داد. در حالی که الیاف فولادی تاثیر محدودی بر MDD بتن غلتکی داشت. برای انواع مختلف فیبر، RCC حاصل با فیبرها افزایش آماری قابل توجهی در مقاومت فشاری و کشش شکاف نسبت به مخلوط کنترل RCC داشت. افزودن فیبرها، مقاومت خمشی RCC را افزایش نداد. اما به طور قابل توجهی ظرفیت مقاومت پس از پیک و مقاومت باقی مانده RCC را بهبود بخشید. افزایش در مقاومت باقی مانده به نوع الیاف و شکل، شبیه به عملکرد در بتن سیمان پورتلند معمولی بود. خواص شکست RCC با فیبرها براساس تست های کشش فشرده دیسک شکل (‏DCT)‏ مشابه یا بیشتر از PCC با فیبرها نشان داده شد که هر دو روسازی های RCC و PCC ، وقتی به درستی ساخته شوند، مقاومت به شکست و خستگی مشابه ای خواهند داشت.