اعتبارسنجی و تحلیل روایت «النساء حبائل الشیطان»

در بعضی جوامع حدیثی روایاتی مشاهده می شود که در آن با تنوع عبارات، زنان، دام یا سلاح شیطان خوانده شده اند. نتایج بررسی سندی و دلالی حکایت از آن دارد که انتساب قطعی همه این روایات، به معصوم (ع) از منظر امامیه با موانعی روبه رو است. از این رو پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی- انتقادی به اعتبارسنجی مصادر و اسناد این روایت پرداخته و تحلیل دلالی آن و تعارض با سایر روایات را مورد بررسی قرار داده است. نتایج این بررسی حکایت از آن دارد؛ با وجود آن که روایت مذکور از نظر سندی از قوت چندانی برخوردار نیست، اما در بررسی دلالی، دام و یا سلاح شیطان دانستن زن، به معنای تحقیر و یا شوم خواندن وی نیست؛ بلکه بر حساسیت تعامل با جنس زن (از جهت گرایش به زینت و ایجاد جذابیت) دلالت دارد و میزان بالای اثرپذیری مردان از این ویژگی زنان را مورد تاکید قرار می دهد.