ضرورت مراعات اخلاق و رفتار اعتقادی کارگزاران حکومت دینی از منظر امیر المومنین علیه السلام

همه به نیکی می دانند حکومت‌ علوی‌ تمام‌ قدرت‌ خود را برای‌ خدمت‌ به‌ مردم‌ به‌ کار گرفت‌ وکوشید فساد اداری‌ بر جای‌ مانده‌ از گذشته‌ را از بین‌ ببرد. امیرمومنان ‌(ع) درمدت‌ کم‌تر از پنج‌ سال‌ حکومت‌، در راه‌ اصلاح‌ رابطه‌ کارگزاران‌ با مردم‌،گام‌های‌ مثبتی‌ برداشت‌ و بنیان‌ حکومتی‌ مردم‌ را پی‌ریخت‌. بر کناری‌کارگزارانی‌ که‌ خود را  در تصرف‌ بیت‌المال‌ و تجاوز به‌ حقوق‌ مردم ‌تام‌الاختیار می‌دانستند و گماردن‌ کارگزاران‌ جدید مورد اعتماد و دارای‌حسن‌ سابقه‌، گام‌های‌ مثبتی‌ در جهت‌ فراهم‌ سازی‌ خشنودی‌ خدا و مردم‌ بود و زمینه‌را برای‌ اجرای‌ احکام‌ حیات‌ بخش‌ اسلام‌ و احقاق‌ حق‌ و اجرای‌ عدالت‌ فراهم‌ساخت‌. امام‌ علی ‌(ع) ضوابطی‌ را در گزینش‌ کارگزاران‌ و اصلاح‌ رفتار آن‌هاارایه‌ داد و آنان‌ را به‌ ویژگی‌های‌ اخلاقی‌ شایسته‌ سفارش‌ و به‌ پیراستن‌ خود از ناشایستگی‌ها و آفات‌ اخلاقی‌ ترغیب‌ کرد. این‌ها اموری‌ است‌ که‌ در تنظیم ‌درست‌ رابطه‌ کارگزاران‌ با مردم‌ و رفتار با آن‌ها، تاثیر مثبت‌ و سازنده‌ دارد. در ابتدا مفاهیم و تعریف و توضیح ‏‎ ‎‏داده شده است و پس از آن، به مبانی اخلاق کارگزاران در نظام اسلامی، به روش کتاب خانه ای، پرداخته شده ‏‎ ‎‏است. سپس مهم‌ترین اصول اخلاقی لازم برای کارگزاران با استفاده از سخنان معصومین بویژه حضرت امیر (ع) مانند: تقوا، عدالت، امانتداری، تواضع، عفو و ‏‎ ‎‏احسان و اعتراف به گناه و اشتباه، احتیاط و مواظبت در امر بیت‌المال، ساده‌زیستی، نظریه تحلیل سیستمی چنین ‏‎ ‎‏نتیجه‌گیری شده است.