اثربخشی مداخله مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا بر رشد پس از سانحه، شفقت به خود و امید در زنان مبتلا به سرطان پستان

بیماری سرطان از شایع ترین بیماری های مزمن و علت مرگ و میر در جهان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی مداخله مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا بر رشد پس از سانحه، شفقت خود و امید در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شد.

روش مطالعه حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری و گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه کننده به مرکز طب تسکینی بیمارستان فیروزگر و مرکز پیشگیری و کنترل سرطان آلاء (مکسا) شهر تهران بود که از این میان با روش نمونه گیری هدفمند تعداد 30 بیمار انتخاب و در گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش مورد مداخله مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا قرار گرفتند. از پرسشنامه رشد پس از سانحه (1996)، مقیاس شفقت به خود (2003) و مقیاس امید اشنایدر (1996) برای جمع آوری داده ها استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس آمیخته انجام شد.

نتایج نشان داد که مداخله مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا روشی موثر در بهبود رشد پس از سانحه، شفقت به خود  و امید در بیماران سرطانی است (005/0>p).

طبق نتایج حاصل از این مطالعه، در سطح درمان این سرطان، هم زمان با درمان های معمول طبی، از مداخله مبتنی بر روانشناسی مثبت گرا به منظور بهبود رشد پس از سانحه، شفقت به خود و امید بیماران و در نتیجه کسب نتایج بهتر درمانی می توان سود جست.